بررسی ارتباط طول مدت شیردهی با سرطان آندومتر: یک مطالعه مورد شاهدی

مقدمه: سرطان آندومتر، شایع ترین بدخیمی ژنیکولوژیک در کشورهای توسعه یافته است. میزان سرطان آندومتر در ایران در حال افزایش است. خطر سرطان آندومتر وابسته به سطوح استروژن است که شیردهی باعث کاهش آن می شود. مطالعه حاضر با هدف مقایسه طول مدت شیردهی در زنان مبتلا به سرطان آندومتر و زنان غیر مبتلا به سرطان آندومتر انجام شد. روش کار: این مطالعه مورد شاهدی گذشته نگر در سال ۱۳۹۶ بر روی ۲۴۰ زن مراجعه کننده به بیمارستان های تحت پوشش دانشگاه شهید بهشتی شهر تهران انجام گرفت. گروه مورد زنان مبتلا به سرطان آندومتر و گروه کنترل زنان غیر مبتلا به سرطان آندومتر بودند. جمع آوری اطلاعات از طریق مصاحبه و تکمیل پرسشنامه های مشخصات جمعیت شناختی، باروری، سوابق پزشکی و اطلاعات مربوط به سرطان آندومتر انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۲۱) و آزمون های تی مستقل، کای دو، من ویتنی و منحنی راک انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: ۲۴ نفر (۲۰%) از زنان گروه مورد و ۴۱ نفر (۳۴%) از زنان گروه کنترل سابقه شیردهی را گزارش کردند. میانگین طول مدت شیردهی در گروه مورد ۱۹/۲۲±۵۸/۵۸ و در گروه کنترل ۳۸/۱۵±۶۱/۷۲ ماه بود. طول مدت شیردهی در گروه مورد به طور معنی داری از گروه کنترل کوتاه تر بود (۰۰۴/۰=p). نتیجه گیری: زنان مبتلا به سرطان آندومتر دوره شیردهی کوتاه تری داشتند، لذا آموزش شیردهی باید مورد توجه مراقبت های پس از زایمان قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

ایران ، سرطان آندومتر ، شیردهی