مقاومت آنتی بیوتیکی و شیوع ژن های متالوبتالاکتامازهای IMP-۱ ، VIM-۱ و اینتگرون کلاس یک در ایزوله های بالینی سودوموناس آئروژینوزا

زمینه و هدف: روند رو به افزایش مقاومت به آنتی بیوتیک های بتالاکتام، در باکتری فرصت طلب سودوموناس آئروژینوزا یکی از عوامل مهم مرگ و میر ناشی از عفونت های بیمارستانی محسوب می شود. این مطالعه به منظور تعیین مقاومت آنتی بیوتیکی و شیوع ژن های متالوبتالاکتامازهای IMP-۱ ، VIM-۱ و اینتگرون کلاس یک در ایزوله های بالینی سودوموناس آئروژینوزا انجام شد. روش بررسی: این مطالعه توصیفی تحلیلی روی ۲۰۰ جدایه مشکوک به جنس سودوموناس از عفونت های خون، ادرار، زخم، چشم و خلط در بیمارستان ارسنجان در استان فارس طی فروردین لغایت شهریور سال ۱۳۹۵ انجام شد. پس از تایید جنس باکتری با تست های بیوشیمیایی و روش مولکولی S rRNA۱۶و جداسازی گونه سودوموناس آئروژینوزا با استفاده از پرایمر اختصاصی ژن las I ، حساسیت آنتی بیوتیکی با روش دیسک دیفیوژن طبق معیار CLSI تعیین گردید. حضور ژن هایIMP (Imipenem)، VIM (Verona integron-encoded metallo-β-lactamase) و Int-۱ (اینتگرون کلاس ۱) توسط روش PCR بررسی گردید. یافته ها: نتایج تست های فنوتیپی و ژنوتیپی منجر به جداسازی ۱۰۷ جدایه سودوموناس آئروژینوزا گردید. جمعیت مورد مطالعه بیشترین مقاومت را با ۳۸/۷۹ درصد به سفپیم و کمترین مقاومت را با ۱۳.۰۸% به توبرامایسین نشان دادند. ۱۰جدایه (۹.۳۵%) حامل Int-۱، ۱۹ جدایه (۱۷.۷۶%) حامل ژن IMP، ۲۳جدایه (۲۱.۵%) حامل ژن VIM، ۴ جدایه (۳.۷۴%) حامل ژن IMP و Int-۱، ۱۱ جدایه (۱۰.۲۸%) حامل ژن VIM و Int-۱، ۱۵ جدایه (۱۴.۰۲%) حامل هر دو ژنIMP و VIM، ۱۲ جدایه (۱۱.۲۲%) به طور همزمان حامل هر سه ژن بودند. ۱۳ جدایه (۱۲.۱۵%) نیز هیچ یک از ژن های را نداشتند. نتیجه گیری: نتایج نشان دهنده افزایش مقاومت دارویی چندگانه و وجود همزمان یک یا دو ژن IMP ، VIM و Int-۱ در سویه های سودوموناس آئروژینوزا است. Int-۱ قدرت جابجایی ژن های مقاومت زا را داشته و باعث ایجاد جمعیت های مقاوم می شود.

کلیدواژه ها:

Pseudomonas aeruginosa ، Metallo-beta-lactamase ، Class۱ integron ، IMP gene ، VIM gene ، سودوموناس آئروژینوزا ، متالوبتالاکتاماز ، اینتگرون کلاس ۱ ، ژن IMP ، ژن VIM