ارتباط مولفه های رژیم غذایی با خطر پرفشاری خون : مطالعه قند و لیپید تهران (۹۰-۱۳۸۷)

سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 80

فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_GOUMS-17-1_009

تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1402

چکیده مقاله:

زمینه و هدف : پرفشاری خون در درازمدت منجر به آسیب های جبران ناپذیر سیستم قلبی - عروقی، مویرگ های حساس و افزایش احتمال بروز سکته های مغزی می شود و می تواند اثرات دیگر عوامل خطرساز بیماری های قلبی - عروقی مانند دیس لیپیدمی، سیگار، دیابت و چاقی را تشدید کند. این مطالعه به منظور تعیین ارتباط برخی عوامل رژیم غذایی با خطر پرفشاری خون در افراد شرکت کننده در مرحله چهارم مطالعه قند و لیپید تهران انجام شد. روش بررسی : این مطالعه توصیفی تحلیلی روی ۶۰۸۹ فرد (۲۸۰۷ مرد و ۳۲۸۲ زن) ۷۰-۱۹ ساله شرکت کننده در مرحله چهارم مطالعه قند و لیپید تهران در سال های ۹۰-۱۳۸۷ انجام شد. در مطالعه حاضر تمامی افراد با اطلاعات کامل تغذیه، دموگرافیک، تن سنجی و ارزیابی های فشارخون برای آنالیز انتخاب شدند. اطلاعات رژیم غذایی با استفاده از یک پرسشنامه بسامد خوراک با ۱۴۷ ماده غذایی روا و پایا ارزیابی شد. نسبت شانس پرفشاری خون در چارک های عوامل غذایی با استفاده از آزمون رگرسیون لجستیک و با تعدیل اثر عوامل احتمالی مخدوش گر ارزیابی شد. یافته ها : شیوع پرفشاری خون ۲۹.۸% تعیین شد. میانگین وزن، نمایه توده بدن و دورکمر در مبتلایان به پرفشاری خون به طور معنی داری بالاتر از افراد سالم بود (P<۰.۰۵). شیوع چاقی شکمی و بی سوادی نیز در مبتلایان به پرفشاری خون در مقایسه با افراد سالم بیشتر بود (P<۰.۰۵). رابطه مستقیم غیرمعنی داری میان دانسیته انرژی، چربی کل و چربی اشباع مشاهده شد. دریافت مقادیر بالاتر فیبر با کاهش خطر پرفشاری خون در ارتباط بود (OR: ۰.۶۲, ۹۵% CI: ۰.۳۷-۰.۹۸, P<۰.۰۵). چهارک چهارم دریافت پروتئین رژیم غذایی نیز با افزایش خطر پرفشاری خون همراه بود (OR: ۱.۲, ۹۵% CI: ۱.۰۲-۱.۴۳, P<۰.۰۵). افرادی که مقادیر کمتری میوه و مغز دانه دریافت کرده بودند (OR: ۱.۳۳, ۹۵% CI: ۱.۱۵-۱.۸۵, P<۰.۰۵)؛ در مقایسه با افراد دارای مقادیر بالاتری از میوه و مغز دانه در رژیم غذایی (OR: ۱.۲۱, ۹۵% CI: ۱.۰۲-۱.۴۲, P<۰.۰۵)، شانس بالاتری برای ابتلا به پرفشاری خون داشتند. نتیجه گیری : مصرف مقادیر بالاتری از فیبر می تواند اثرات محافظتی در برابر پرفشاری خون داشته باشد. در حالی که برخی مولفه های دیگر رژیم غذایی از جمله مقادیر بالای پروتئین می تواند به عنوان عامل خطر محسوب گردد.

نویسندگان

پروین میرمیران

Associated Professor, Department of Clinical Nutrition and Dietetics, Faculty of Nutrition Sciences and Food Technology, National Nutrition and Food Technology Research Institute, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran

زهرا بهادران

M.Sc in Nuttition, Researcher, Nutrition and Endocrine Research Center, and Obesity Research Center, Research Institute for Endocrine Sciences, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran

سحر میرزایی

B.Sc in Nutrition, Nutrition and Endocrine Research Center, and Obesity Research Center, Research Institute for Endocrine Sciences, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran

مهدیه گل زرند

M.Sc in Nuttition, Researcher, Nutrition and Endocrine Research Center, and Obesity Research Center, Research Institute for Endocrine Sciences, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran

فریدون عزیزی

Professor, Endocrine Research Center, Research Institute for Endocrine Sciences, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran