رابطه مایت های دمودکس با بروز آکنه روزاسه

سال انتشار: 1382
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 78

فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_GOUMS-6-1_011

تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1402

چکیده مقاله:

مقدمه و هدف: آکنه روزاسه یک بیماری التهابی مزمن و عود کننده پوستی است. با توجه به شیوع آکنه روزاسه و اهمیت شناخت اتیولوژی بیماری و تناقضاتی که در مورد نقش مایت های دمودکس در بروز بیماری آکنه روزاسه، این تحقیق روی مراجعین به بیمارستان های بوعلی و لقمان طی سالهای ۷۹-۱۳۷۰ انجام گرفت. مواد و روش ها: این تحقیق به روش مورد- شاهدی انجام گرفت. گروه مورد بر اساس گزارش آسیب شناسی در بیماران مبتلا به آکنه روزاسه و دو گروه شاهد، یکی بیماران مبتلا به دیسکوئید لوپوس اریتماتوز (DLE) و دیگری بیماران مبتلا به لیکن پلان اکتینیک (ALP) بودند. گروه ها به لحاظ سن و جنس مشابه سازی شده و لام های تهیه شده را با تکنیک نمونه برداری پوستی از نظر وجود یا عدم وجود مایت های دمودکس و نیز دانسیته آنها بررسی شد. یافته های به دست آمده در فرمی ثبت و نقش آنها در بروز آکنه روزاسه تعیین و Odds Rratio آن تعیین گردید. یافته ها: این تحقیق روی ۲۲۵ نفر شامل ۷۵ نفر در گروه مورد (آکنه روزاسه)، ۷۵ نفر در گروه شاهد DLE و ۷۵ نفر در گروه شاهد ALP انجام گرفت. سن و جنس افراد در این سه گروه به لحاظ آماری اختلافی نداشتند. در گروه های شاهد ۱۶ درصد و در گروه مورد ۳۸ درصد مایت های دمودکس مشاهده گردید (p<۰.۰۵). وجود این پارازیت شانس بروز آکنه روزاسه را ۳.۳ برابر افزایش می دهد. تعداد متوسط مایت های دمودکس در گروه DLE برابر ۰.۶۶ و در گروه ALP برابر ۰.۲ و در گروه مورد ۱.۴ بود (p<۰.۰۵)نتیجه گیری: شیوع و دانسیته مایت های دمودکس شانس بروز آکنه روزاسه را افزایش می دهد و تحقیق برای تاثیر درمان این مایت در بیماری آکنه روزاسه پیشنهاد می گردد.