شکل شناسی دو قصه از مثنوی مولوی بر اساس نظریه ی ولادیمیر پراپ

این نوشتار، تحلیل دو قصه از مثنوی مولوی، با به کارگیری روش ریخت شناسی پراپ است. این روش آزمونی برای نظریه­ی ریخت شناسی در ادب عرفانی به شمار می رود. بسیاری از اجزا و کنش­های بررسی شده در حکایت های مثنوی با رده بندی خاص پراپ از قصه ها، همسانی دارد. همچنین با بررسی قصه­ی پادشاه و کنیزک و تطبیق آن با قصه­ی اعرابی درویش، همگونی­های این دو، با وجود ظاهر متفاوت آن ها، نمایان می شود.

کلیدواژه ها:

tale ، morphology ، Jalal-al-din Mohammad Molavi ، Prop ، قصه ، ریخت شناسی ، مولوی ، پراپ.