چشم اندازهای اخلاقی عدالت زیست محیطی درکشاورزی ارگانیک و عملی

زمینه: عدالت زیست محیطی یک مفهوم چالش برانگیز در ارتباط با روند توسعه کشاورزی است به این دلیل که موقعیت منافع اجتماعی و زیست محیطی در تضاد با لیبرالیسم بازار و رشد اقتصادی است. با توجه به اینکه محیط طبیعی، مشترک بین همه موجودات می باشد، عدالت زیست محیطی با مفهوم رعایت «انصاف» در مواجهه با محیط زیست مرتبط می باشد. کشاورزی ارگانیک یک موقعیت پیشرفته با توجه به عدالت زیست محیطی است، چرا که به برقراری راه های تعامل با محیط طبیعی کمک می کند. اما با این حال عدالت زیست محیطی هم چالش های قابل توجهی را با کشاورزی ارگانیک دارد. در این مطالعه به بررسی جایگاه عدالت زیست محیطی در چالش های جهانی کشاورزی ارگانیک با نگاه اخلاقی و عملی و نیز چگونگی همگرایی و مصالحه بین عدالت زیست محیطی و فعالیت های ارگانیک توجه شده است. نتیجه گیری: کالایی گرایی عامه مردم، محیط خارجی و هزینه های اجتماعی سه چالش اساسی هستند که در بازار های مصرف، تجارت از راه دور و نظام مالکیت غذایی ارگانیک به حساب آورده نمی شوند. ایده عدالت زیست محیطی را می توان از طریق اجرای کامل عدالت زیست محیطی در صدور استانداردهای گواهینامه های ارگانیک، توسعه تجارت عادلانه ارگانیک، تشویق کشاورزی بدون گواهینامه استاندارد به رعایت اصول ارگانیک به عنوان راهبرد جایگزین در نزد جوامع محلی و امنیت عذایی، بوسیله حمایت از کشاورزی ارگانیک به عنوان یک نمونه جایگزین جهت اجرای وسیع عدالت زیست محیطی در کشاورزی و جامعه با استفاده از کشاورزی ارگانیک ترویج نمود.

کلیدواژه ها:

Organic agriculture ، Ecological justice ، Ethics ، Practice ، کشاورزی ارگانیک ، عدالت زیست محیطی ، اخلاق