تدریس بر بالین بیمار: چالش ها و نویدها

مقدمه: به لحاظ اینکه آموزش پرستاری در دو حیطه نظری و بالینی قرار دارد، دارای ویژگیها و مشکلات خاصی است که یکی از مهم ترین موارد آن پیوند و همگرایی بین آموزش نظری و بالینی می باشد. آموزش در بالین بیمار یکی از اجزای مهم آموزش بالینی محسوب می گردد. زمانی که با بیمار گذرانده می شود مملو از تجربیات دیداری، شنیداری و لمسی است و لذا باید در جهت ارتقای هرچه بیشتر این نوع آموزش تلاش جدی صورت گیرد. با توجه به مشکلاتی که در حال حاضر در زمینه آموزش بالینی وجود دارد در این مطالعه سعی شده در بررسی اجمالی به آموزش در بالین بیمار که یک نوع آموزش بالینی مهم است پرداخته شود و این موضوع از زوایای مختلف مورد بررسی قرار گیرد. روش ها: این مقاله براساس مروری بربیش از ۴۰ مقاله و کتاب مرتبط با موضوع نوشته شده است. در طول مقاله سعی شده است به مباحث آموزش بالینی و انواع آن، آموزش بر بالین بیمار، اهمیت، مزایا و معایب این آموزش، مشکلات موجود و نحوه ارزشیابی فراگیران در این نوع آموزش، وضعیت موجود و نتایج تحقیقات صورت گرفته در این خصوص پرداخته شود و در پایان نیز بر جمع بندی کلی مطالب و ارائه راه کارهای پیشنهادی تاکید شده است. نتایج: بررسی های صورت گرفته در زمینه آموزش در بالین بیمار نشان می دهد که این روش رو به فراموشی است و بیشتر به سمت آموزش در راهروها یا اتاق های کنفرانس تغییریافته است. لذا لازم است با آموزش اساتید در این زمینه و انجام هماهنگی های بین بخشی و انجام ارزیابی های دوره ای در جهت احیای هر چه بیشتر این روش ارزشمند آموزش بالینی تلاش گردد. نتیجه گیری: در کشورهای مختلف مطالعات گسترده ای در خصوص آموزش در بالین بیمار و مشکلات ایجاد شده در این روش آموزشی انجام شده اما در کشور ما اگر چه در خصوص مشکلات آموزش بالینی مطالعات گسترده صورت گرفته اما در این خصوص مطالعه ای انجام نشده و امید است این مطالعه راه گشای انجام مطالعات بیشتر در این زمینه گردد.