خودکارآمدی در انجام فعالیت فیزیکی بیماران نارسایی قلبی: مقاله مروری

سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 81

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_HSR-8-6_003

تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402

چکیده مقاله:

علایم فیزیکی بیماران نارسایی قلبی اغلب با کیفیت پایین زندگی این بیماران مرتبط است. تصور بر این است که بدتر شدن تدریجی در توانایی انجام فعالیت های روزانه و کاهش تحمل فعالیت فیزیکی منجر به افزایش نشانه ها در این بیماران می شود. فعالیت فیزیکی و ورزش می تواند ظرفیت عملکردی این بیماران را بهبود بخشد و نشانه های مربوط به بیماری را مرتفع نماید. به همین علت، ورزش به عنوان مکمل درمان های دارویی برای این بیماران توصیه می شود. در مطالعات گذشته، مداخلات مبتنی بر بهبود کارآمدی فرد مورد بحث بوده است. هدف از مطالعه مروری حاضر، این بود که به نقش خودکارآمدی به عنوان مهم ترین سازه تئوری شناختی اجتماعی و عوامل موثر بر آن در فعالیت فیزیکی بیماران نارسایی قلبی بپردازد.در ابتدا ۵ پایگاه اطلاعاتی الکترونیکی برای شناسایی و جستجوی واژه های خودکارآمدی، نارسایی قلبی مزمن، نارسایی قلبی، و نارسایی احتقانی قلب و بازتوانی، فعالیت فیزیکی و ورزش در محدوده ماه اگوست ۱۹۹۲ تا ۲۰۱۲ استفاده شد. از نوشته های خاکستری و مروری نیز به منظور وارد نمودن تمام مطالعات مرتبط استفاده شد. بر اساس استراتژی جستجو و معیارهای در نظر گرفته شده، ۱۲ مقاله در این مطالعه مورد بررسی قرار گرفت. مهم ترین عامل موثر برای انجام ورزش و فعالیت فیزیکی منظم بیماران نارسایی قلبی خودکارآمدی آنان است. علاوه بر اثر پیش گویی خودکارآمدی، این سازه در تبعیت بیماران از فعالیت فیزیکی نیز نقش مهمی را ایفا می کند. یافته های این مطالعه استراتژی های مهم برای افزایش خودکارآمدی بیماران و در نتیجه تبیعیت بیشتر آنان را انجام درست رفتار، تجربه جانشینی، ترغیب کلامی و برانگیختگی احساسات شناسایی کرد. تعدادی از مطالعات، ارتباط قوی خودکارآمدی با فعالیت فیزیکی انجام شده در بیماران نشان را دادند. شواهدی از چند مطالعه کارآزمایی نشان می د هد که ترکیب تئوری خودکارآمدی با طراحی مداخلات فعالیت فیزیکی در این بیماران سودمند است. علاوه براین، مداخلات فعالیت فیزیکی که مبتنی بر درک خود و خودکارآمدی ورزشی است، می تواند اثر بسزایی در اطمینان فرد از شروع آن و درنتیجه، بهبود علایم بیماری داشته باشد. در نهایت، چنین مداخلات خودکارآمدی باید به شکل گسترده تری به ویژه در تغییر رفتار بیماران مورد آزمایش قرار گیرد. واژه های کلیدی: مقاله مروری روایی، خودکارآمدی، فعالیت فیزیکی، نارسایی قلبی

نویسندگان

Fatemeh فاطمه رجعتی

PhD Candidte, Student Research Committee, Department of Health Education and Promotion, School of Health, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran

Firoozeh فیروزه مصطفوی

Assistant Professor, Department of Health Education and Promotion, School of Health, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran

Masoumeh معصومه صادقی

Associate Professor, Cardiac Rehabilitation Research Center, Isfahan Cardiovascular Research Institute, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran

Gholamreza غلامرضا شریفی راد

Professor, Department of Health Education and Promotion, School of Health, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran

Awat آوات فیضی

Assistant Professor, Department of Epidemiology and Biostatistics, School of Public Health, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran

Siamak سیامک محبی

Lecturer, Department of Health Education and Promotion, School of Public Health, Qom University of Medical Sciences, Qom And PhD Candidate, Student Research Committee, Department of Health Education and Promotion, School of Public Health, Isfahan Universi

Sabieh صبیه جمشیدی راد

Resident, Department of Cardiology, School of Medicine, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran