علل ارتکاب تیراندازی سهوی کارکنان پلیس پیش گیری فرماندهی انتظامی استان مازندران

پژوهش حاضر با هدف بررسی علل ارتکاب تیراندازی سهوی کارکنان پلیس پیش گیری فرماندهی انتظامی استان مازندران مورد بررسی قرار گرفته است. پژوهش حاضر از نظر هدف، از نوع کاربردی است و از نظر روش گردآوری داده ها، توصیفی و از نوع پیمایشی است. این پژوهش به لحاظ بررسی رابطه بین دو متغیر، پژوهش هم بستگی نیز خوانده می شود. جامعه آماری شامل کارکنان پلیس پیش گیری فرماندهی انتظامی استان بوده و ابزار گردآوری اطلاعات، پرسش نامه ای محقق ساخته علل ارتکاب تیراندازی سهوی است. پایایی سوالات با استفاده از فرمول آلفای کرونباخ ۸۳/۰ موردسنجش و تایید قرار گرفت، داده های حاصل به دو روش توصیفی و استنباطی شامل آزمون ضریب هم بستگی تحلیل شده اند، یافته های پژوهش حاکی از آن است که بین عوامل فردی، قوانین و مقررات، تجهیزات و شرایط محیطی و تیراندازی سهوی رابطه مستقیم و معنادار وجود دارد. هم چنین نتایج پژوهش نشان داد که بین عامل آموزش و تیراندازی سهوی رابطه معنادار وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

تیراندازی سهوی ، عوامل فردی ، قوانین و مقررات ، آموزش ، شرایط محیطی