بررسی امکان بهبود تشکیل میوه نهال های کشت بافتی خرمای رقم برحی با استفاده از برخی تنظیم کننده های رشد

به منظور بررسی اثرات برخی تنظیم کننده های رشد بر میوه نشینی نخل های خرمای کشت بافتی رقم برحی، این تحقیق روی درختان خرمای جوان حاصل از کشت بافت رقم برحی در نخلستان ستاد پژوهشکده خرما و میوه های گرمسیری در شهرستان اهواز انجام شد. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با ۷ تیمار محلول پاشی با تنظیم کننده های رشد شامل بنزیل آدنین (۵۰ و ۲۰۰ میلی گرم در لیتر)، پوترسین (۰/۱ و ۱ میلی مولار)، اسپرمیدین (۱/۰ و ۱ میلی مولار) و آب مقطر (شاهد) با ۴ تکرار برای مدت دو سال صورت گرفت. هر درخت به عنوان یک واحد آزمایشی انتخاب شد. در اوایل فروردین ماه هر سال، گرده افشانی به صورت دستی انجام شد و یک و دو هفته بعد از گرده افشانی خوشه های انتخاب شده بر روی هر درخت با یکی از تیمارها محلول پاشی شد. هفته های پنجم پس از گرده افشانی، درصد میوه نشینی، درصد میوه های پارتنوکارپ و درصد ریزش گل و میوه ثبت گردید. در مرحله برداشت، عملکرد میوه و برخی خصوصیات کمی میوه اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که کاربرد پوتریسین، اسپرمیدین و بنزیل آدنین در بهبود میوه نشینی و کاهش ریزش میوه و افزایش خصوصیات کمی و کیفی از جمله وزن میوه، طول و قطر میوه، حجم میوه و هسته، عملکرد، رطوبت میوه و نسبت گوشت به هسته موثر بود. میزان تاثیر تنظیم کننده ها به نوع و غلظت مورد استفاده دارد. . از بین تیمارهای مختلف، بنزیل آدنین۲۰۰ میلی گرم در لیتر در بهبود میوه نشینی بیشتر از سایر تیمارها موثر بود. بیشترین عملکرد خوشه نیز در تیمار بنزیل آدنین ۵۰ میلی گرم در لیتر مشاهده شد.

کلیدواژه ها:

اسپرمیدین ، بنزیل آدنین ، پوترسین ، رقم برحی ، عملکرد