گرایش به رفتارهای پرخطر در دانش آموزان مقطع ابتدایی

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 64

فایل این مقاله در 17 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JRPE-5-57_039

تاریخ نمایه سازی: 18 شهریور 1402

چکیده مقاله:

برخلاف گذشته، کلاس های درس تا حدود زیادی اعتبار خود را به عنوان تنها منبعی که در آن دانش آموزان قادرند دانش و آگاهی های لازم را کسب نمایند، از دست داده است. پیشرفت در کل زمینه های فناوری آموزشی موجب گردیده که همه روزه اطلاعات جدید و فراوانی در اختیار افراد جامعه قرار گیرد. میزان و ماهیت چنین اطلاعات با آنچه که معلمان و کتاب های درسی و در پیشگیری از رفتارهای پرخطر دانش آموزان به روش سنتی عرضه می کنند قابل قیاس نیست نتایج پژوهش نشان داد که بین گرایش به رفتارهای پرخطر دانش آموزان ابتدایی بر اساس نگرش مذهبی رابطه مستقیم وجود دارد. گرایش به رفتارهای مخاطره آمیز مبتنی بر نگرش مذهبی با میانجیگری دیدگاه زمانی رابطه غیرمستقیم دارد. نتایج این تحقیق با شکری و همکاران. (۱۳۹۴)، امیری و همکاران. (۲۰۱۶)، ملکوتی و همکاران. (۱۳۹۶)، نجاریان طوسی، طالبیان شریف، عبد خدایی (۱۳۹۸)، راینینگر (۱۳۸۴) ثابت هستند. رفتارهای پرخطر رفتارهایی هستند که سلامت و رفاه نوجوانان و جوانان را به خطر می اندازند. بر این اساس رفتارهای پرخطر به دو گروه تقسیم می شوند که گروه اول شامل رفتارهایی است که سلامت فرد را به خطر می اندازد و گروه دوم رفتارهایی را شامل می شود که سلامت و رفاه سایر افراد جامعه را تهدید می کند. بنابراین از آنجایی که میزان آسیب پذیری نوجوانان و جوانان در مقایسه با سایر گروه های سنی بیشتر است، تمایل بیشتری به این نوع رفتار وجود دارد. هیچ جامعه ای اگر خانواده سالم نداشته باشد نمی تواند ادعای سلامتی کند. شکی نیست که هیچ یک از آسیب های اجتماعی مستقل از تاثیر خانواده نیست. خانواده اساسی ترین نهاد اجتماعی کردن کودکان به ویژه در سال های حساس اولیه زندگی است. در شرایط مناسب، خانواده کودکان را آماده می کند تا توانایی های بالقوه خود را به کار ببرند و در بزرگسالی نقش های مفیدی را در جامعه به عهده بگیرند. فرزندان در فرآیند اجتماعی شدن در خانواده، اعمال والدین، تقلید و تقلید را می آموزند که مهم ترین راه های انتقال ارزش ها، هنجارها و سنت های اجتماعی است. بیشتر روانشناسان صرف نظر از مدرسه ای که به آن اعتقاد دارند، تعامل بین والدین و فرزندانشان را اساس رشد عاطفی می دانند. تعامل والدین با فرزندان و روش های فرزندپروری آنها از عوامل مرتبط با رفتارهای پرخطر است.

نویسندگان

حبیبه ملک زاده

آموزگار پایه دوم ابتدایی