بررسی اثر تعدیلی کیفیت گزارشگری مالی بر رابطه بین نوع مالکیت و کارایی سرمایه گذاری شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران

سرمایه گذاری، نیاز و الزام اساسی برای شرکت هایی است که در جستجوی فرصتهای رشد هستند. فرصت های رشد (سرمایه گذاری)، نیروی محرکی است که ایجاد انگیزه کرده و پاداشی برای سرمایه گذاران محسوب میشود. عوامل متعددی بر کارایی سرمایه گذاری تاثیر گذار است که از جمله این عوامل می تواند کیفیت گزارشگری مالی و ساختار مالکیت باشد. از این رو، هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیرکیفیت گزارشگری مالی بر رابطه بین نوع مالکیت و کارایی سرمایه گذاری در شرکت های پذیر فته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. این پژوهش از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت تحل یلی میباشد. برای جمع آوری داده های آن از صورتهای مالی شرکت های بورس اوراق بهادار تهران نوین استفاده شده است. نمونه آماری پژوهش ۱۰۵ شرکت از شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سالهای ۱۳۹۳ الی ۱۳۹۷ میباشد. یافته های این پژوهش حاکی از آن است که کیفیت گزارشگری مالی دارای رابطه مثبت و معنادار با عدم کارایی سرمایه گذاری است. در حالی که بین ساختار مالکیت خانوادگی و کارایی سرمایه گذاری رابطه ی معناداری وجود ندارد و کیفیت گزارشگری مالی رابطه یاد شده را معنادار و به سمت منفی سوق می دهد.

کلیدواژه ها:

کیفیت گزارشگری مالی ، کارایی سرمایه گذاری ، ساختار مالکیت خانوادگی.