بررسی راهکارهای تامین امنیت محیطی شهر دوستدار کودک توسط مدیریت شهری

هم گام با افزایش جمعیت کره ی زمین شهرها نیز گسترده تر شدند و با وجود اینکه تسهیلاتی را برای زندگی راحت‎تر در اختیار شهروندان قرار دادند معضلات عدیده ای نیز با خود به همراه داشتند که از جمله ی آن‎ها می توان به گسترش فقر، تقسیم ناعادلانه ی منابع و امکانات رفاهی، افزایش آلودگی هوا و انواع دیگر آلودگی های زیست محیطی، افزایش ناهنجاری ها و خشونت محیطی و امثال آن اشاره کرد که منجر به ایجاد محیط ناسالم مخصوصا برای زندگی کودکان شده است. این مسائل باعث شد که در دهه ی ۹۰ نظریه ی «شهر دوستدار کودک» توسط یونیسف برای حمایت از کودکان شکل گیرد. یونیسف در جهت ایجاد شهرهای ایده ال برای کودکان از لحاظ کالبدی، فرهنگی و اجتماعی، شاخص هایی را مطرح کرده است که شامل فضای بازی و سبز، آموزش و فرهنگ، بهداشت و سلامت، دسترسی به خدمات، مشارکت در تصمیم گیریهای مربوط به شهر، ایمنی و سهولت تردد و امنیت کودکان می باشد. با نگاهی به شاخص های شهر دوستدار کودک و مطالعه مطالبی که در این خصوص موجود است چنین بدست آمد که امنیت محیطی یکی از مهم ترین مولفه ها در این خصوص و همچنین زمینه ساز دست یابی به شاخص های دیگر است. برای پاسخگویی به این پرسش که شهرداری ها به‎عنوان یکی از متولیان اصلی اجرایی کردن شاخص های شهر دوستدار کودک چگونه می-توانند در تامین امنیت محیطی شهر دوستدار کودک نقش ایفا کنند، از روش اسنادی و کتابخانه ای استفاده شد و با مطالعه منابع مرتبط با موضوع، اهم مواردی که پاسخگوی سوال تحقیق بود در سه حیطه تعاریف، شاخص های شهر دوستدار کودک و راهکارهای تامین ایمنی و امنیت محیطی کودکان دسته بندی و نگارش شد و در پایان نیز پیشنهاداتی در خصوص تامین امنیت محیطی شهر دوستدار کودک ارائه گردید.

کلیدواژه ها:

امنیت ، امنیت محیطی ، شهر دوستدار کودک ، طراحی محیطی امن ، فضای شهری امن