الگوریتم های زمان بندی تک و چند پردازنده ای در سیستم های بی درنگ

استفاده بهینه از منابع در دستگاه های محاسباتی، یکی از حوزه های اصلی تحقیق از ابتدای پیدایشسیستم های رایانه ای است. بااین حال، اهمیت آن در عصر کنونی نیز به دلیل ماهیت متنوع دستگاه ها وکاربردهای بی درنگ آنها به طور قابل توجهی افزایش یافته است. الگوریتم زمان بندی بخشی ضروری وبااهمیت از سیستم های بی درنگ است. مسئله زمان بندی بی درنگ طیف وسیعی از الگوریتم ها را از تکپردازنده های ساده تا الگوریتم های زمان بندی چند پردازنده ای بسیار پیچیده را در بر می گیرد. به دلیلتغییر نیازها و الزامات سیستم های بی درنگ مختلف، الگوریتم های زمان بندی مختلفی نیز وجود دارد.انتخاب الگوریتم در هر سیستم بی درنگ بسیار مهم است و بهشدت تحت تاثیر نوع سیستم مانندسیستم عامل های پیشگیرانه یا غیر پیشگیرانه قرار دارد. همچنین، تعداد پردازنده ها (تک پردازنده یا چندپردازنده) یک عامل اساسی در انتخاب الگوریتم های زمان بندی است. ضرب الاجل از دست رفته درسیستم های بی درنگ سخت، فاجعه بار است و حتی در سیستم های بی درنگ نرم می تواند منجر به ضررقابل توجهی شود. در این مقاله، با مرور الگوریتم های زمان بندی که در سیستم های بی درنگ استفادهمی شوند، در دو دسته الگوریتم های زمان بندی تک پردازنده و الگوریتم های زمان بندی چند پردازنده،آرایه شناسی شده و ضمن بررسی هر کدام، به عنوان یک آرایه شناسی جدید ارائه می شود.

کلیدواژه ها:

زمانبندی سیستم های بی درنگ ، آرایه شناسی سیستم های بی درنگ ، بی درنگ سخت ، بی درنگ نرم