بررسی تفاوت تعداد و الگوی موارد مسمومیت در ماه رمضان با سایر ماه ها، ۱۳۸۶ تا ۱۳۹۵

سابقه و هدف: تعطیلات ملی و وقایع مذهبی تاثیرات گوناگونی بر وقایع مرتبط با سلامت انسان دارند. این مطالعه با هدف بررسی تفاوت تعداد و الگوی موارد مسمومیت در ماه رمضان با سایر ماه های سال انجام پذیرفت. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی– مقطعی، اطلاعات مراجعین به بخش مسمومین بیمارستان لقمان حکیم تهران از سال ۱۳۸۶ لغایت ۱۳۹۵ ازپرونده الکترونیکی بیمارستانی استخراج گردید.کیفیت اطلاعات بررسی و براساس طبقه بندی بین المللی بیماری ها کدگذاری شد. جهت مقایسه تعداد مسمومین بین ماه رمضان با سایر ماه ها از آزمون من ویتنی استفاده گردید. یافته ها: از ۱۲۱۲۵۶ نفر مراجعه کننده بر حسب علت مسمومیت، ۲۸۳۷۵ نفر (۴/۲۳ درصد) مسمومیت به صورت غیرعمدی، ۹۲۴۴۶ نفر (۲/۷۶ درصد) مسمومیت عمدی با نیت آسیب به خود و کم تر از یک درصد (۴۲۹ نفر) مسمومیت ها به سایر دلایل بود. در زیر گروه مسمومیت با نیت آسیب به خود از طریق الکل، میانگین ماهانه موارد در ماه رمضان از سایر ماه ها کم تر بوده و تفاوت مشاهده شده نیز از نظر آماری معنادار بوده است (۰۰۱/۰ = P). تفاوت مشاهده شده بین میانگین ماهانه تعداد مسمومیت های با نیت آسیب به خود (غیر از الکل) (۴۰۴/۰ = P)، آسیب به دیگران (۴۵۹/۰ = P) و مسمومیت با نیت نامعلوم (۶۰۷/۰ = P) در ماه رمضان با سایر ماه ها از نظر آماری معنادار نبود. میانگین ماهانه تعداد موارد دچار مسمومیت غیر عمدی در ماه رمضان بیش تر از سایر ماه ها بوده و اختلاف مشاهده شده نیز از نظر آماری معنادار بوده است (۰۴/۰ = P). استنتاج: اثرات اخلاقی و معنوی ماه مبارک رمضان در کشور ایران خصوصا در موارد مسمومیت های با نیت آسیب به خود با الکل قابل توجه می باشد.

کلیدواژه ها:

International Classification of Diseases ، intentional self-poisoning ، unintentional poisoning ، Ramadan ، مسمومیت ، مسمومیت عمدی با نیت آسیب به خود ، مسمومیت غیرعمدی (تصادفی) ، ماه رمضان