تاثیر آموزش بر رعایت احتیاط های استاندارد پیشگیرانه از عفونت هپاتیت B در کارکنان تیم سلامت مراکز شرق تهران

مقدمه و هدف: کارکنان گروه سلامت، از طریق تماس های مخاطره آمیز شغلی با خون و مایعات بدن، در معرض آلودگی با ویروس هپاتیت B قراردارند. این مطالعه به منظور تعیین تاثیر آموزش بر رعایت احتیاط های استاندارد پیشگیرانه از عفونت هپاتیت B در مراکز شرق تهران انجام شده است. مواد و روش ها: این مطالعه، نیمه تجربی از نوع پیش و پس بوده و تعداد ۱۳۵ نفر از کارکنان گروه سلامت، به صورت خوشه ای دومرحله ای انتخاب شدند و ابزارگردآوری داده ها پرسش نامه محقق ساخته با روایی به شیوه محتوایی و محاسبه ضریب آلفای کرونباخ برای پایایی برابر ۵/۷۶ و ۹۱/۰ تعیین شد. نمونه ها طبق برنامه مشخص به روش سخنرانی، بحث گروهی، پرسش و پاسخ و بسته آموزشی آموزش دیدند. بی درنگ و شش ماه بعد، به طور مجدد، پرسش نامه یادشده، جمع آوری شدند و با استفاده از نرم افزار ۱۹SPSS، و آزمون آماری فریدمن و ویلکاکسون، به بررسی و مقایسه با پیش آزمون پرداخته شد. نتایج: رتبه آگاهی در پیش، بی درنگ و شش ماه پس از مداخله آموزشی، به ترتیب: ۰۳/۱،۰۷/۲و۷۹/۲؛ رتبه نگرش: ۰۶/۱، ۹۷/۱و ۹۷/۲ و رتبه عملکرد پیشگیرانه از عفونت هپاتیت B: ۰۱/۱، ۹۹/۱و ۹۸/۲ بود که از اختلافی معنی دار در هر تکرار در پیش و پس از مداخله آموزشی (۰۰۱/۰ p < ) و رابطه کامل میان متغیرهای آگاهی و نگرش۴۵۰/۰r = ، آگاهی و رفتار ۲۸۰/۰r = ، نگرش و رفتار ۵۶۸/۰r = با سطح معناداری ۰۰۱/۰p= نشان داشت و با ۶۰/۳ odds= تغییر در رفتار پیش و پس از مداخله دیده شد. نتیجه گیری: برنامه آموزشی تدوین شده در بهبود رعایت احتیاط های استاندارد پیشگیرانه از عفونت هپاتیت B موثر بود لذا گنجاندن برنامه های آموزشی می تواند گامی موثر در جهت بهبود سلامت گروه سلامت باشد.

کلیدواژه ها:

آموزش بهداشت ، رفتارهای پیشگیرانه ، احتیاط های استاندارد ، هپاتیت B