مروری بر استفاده از امواج فراصوتی برای ارزیابی ویژگی های مخلوط های آسفالتی

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 57

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JNDTT-3-2_006

تاریخ نمایه سازی: 10 آبان 1402

چکیده مقاله:

روش های غیر مخرب، به عنوان ابزارهای دقیق ارزیابی و پایش مخلوط های آسفالتی استفاده می شوند. در میان این روش ها، امواج فراصوتی به عنوان یک تکنیک پرکاربرد برای ارزیابی خواص مخلوط های آسفالتی مطرح شده اند. استفاده از امواج فراصوتی چندین مزیت قابل توجه در فرآیند ارزیابی روسازی آسفالتی از جمله  اندازه گیری فضای خالی و چگالی، تعیین خواص مکانیکی و بررسی دوام دارد. با افزایش میزان فضای خالی در مخلوط های آسفالتی، سرعت امواج فراصوتی کاهش یابند. علاوه بر این، امواج فراصوتی تعیین خواص مکانیکی مختلف مخلوط های آسفالتی را امکان پذیر می سازد. برای درک بیشتر رفتار مکانیکی مخلوط های آسفالتی، محققان روابط ریاضی مختلفی را پیشنهاد کرده اند. این روابط بین مدول های مختلف از جمله مدول دینامیکی و یانگ، که به عنوان خواص مکانیکی اساسی مخلوط های آسفالتی عمل می کنند و متغیرهای مربوط به امواج فراصوتی، ارتباط برقرار می کند. همچنین، سرعت امواج فراصوتی با قرار گرفتن مخلوط های آسفالتی در معرض آسیب های رطوبتی کاهش می یابد. لذا با افزایش دوام، سرعت امواج فراصوتی افزایش می یابد. علاوه بر این، تغییرات در میزان قیر در مخلوط آسفالتی تاثیر قابل توجهی بر سرعت امواج فراصوتی دارد. تغییرات در میزان قیر بر سفتی و چگالی مخلوط آسفالتی اثر می گذارد و متعاقبا ویژگی های انتشار امواج فراصوتی را تغییر می دهد. با مطالعه این اثرات، مهندسان می توانند درک خود را از رابطه بین میزان قیر و خواص مخلوط عمیق تر کنند و به توسعه ی روابط حاکم بر این پدیده ها و مخلوط آسفالتی بهینه بپردازند. این پژوهش، بر روی کاربرد روش های فراصوت برای ارزیابی خواص مخلوط های آسفالتی تمرکز دارد. هدف این پژوهش، بررسی روابط بین این خواص و متغیرهای مرتبط با امواج فراصوتی، مانند سرعت موج و زمان انتشار و همچنین کمک به پیشرفت درک رفتار مخلوط آسفالتی و توسعه راهسازی موثرتر و پایدارتر است.

نویسندگان

پویان ایار

دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران،

علیرضا آشناور

دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران،

علی روحی

دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران، ایران،