اثرات مدت استراحت بوته و زمان انجام هرس کف بر بر خصوصیات مهم کمی و کیفی چای

به منظور تعیین بهترین مدت زمان استراحت بوته (عدم برگ چینی) و زمان انجام هرس جوان سازی به روش کف بر در باغ های چای، آزمایشی به صورت فاکتوریل با دو عامل در قالب طرح پایه ی بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار از سال ۱۳۸۸ شروع و در مدت چهار سال در ایستگاه تحقیقات شهید افتخاری فومن (فشالم) اجرا گردید. عامل اول شامل مدت زمان استراحت بوته قبل از انجام هرس جوان سازی به روش کف بر، در سه سطح (عدم برگ چینی پائیزه، عدم برگ چینی در دور آخر پائیز و برگ چینی پائیزه)، و عامل دوم شامل تاریخ هرس کف بردر چهار سطح (پانزدهم ماه های آذر، دی، بهمن و اسفند). نتایج حاصل از تجزیه واریانس و مقایسه میانگین ها نشان داد که عدم برگ چینی در پائیز، بیشترین تاثیر را در ذخیره سازی نشاسته در بوته های چای داشت. همچنین اثر مدت زمان استراحت بوته برای تعداد شاخساره، عملکرد برگ سبز و درصد تانن معنی دار بود، به طوری که بیشترین میانگین تعداد شاخساره، عملکرد برگ سبز چای و مقدار تانن متعلق به تیمار عدم برداشت برگ سبز در طول فصل پائیز بود. اثر زمان انجام هرس کف بر نیز برای صفات درصد نشاسته در ریشه، عملکرد برگ سبز چای و مقدار تانن معنی دار بود و بیشترین میزان نشاسته در ریشه و عملکرد برگ سبز چای با انجام هرس کف بر در تیمار ۱۵ دی ماه حاصل شد.

کلیدواژه ها:

چای ، دوره ی برداشت ، عملکرد ، کیفیت ، هرس