سهند ۹۷، رقم جدید زردآلوی دیررس مناسب برای فرآوری، انبارمانی و حمل و نقل

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 76

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_RAFHC-10-1_002

تاریخ نمایه سازی: 26 آبان 1402

چکیده مقاله:

به منظور افزایش دامنه زمانی عرضه محصول، ایجاد تنوع و بهره­ مندی از خصوصیات بازارپسندی ژرم ­پلاسم برتر زردآلو، شش ژنوتیپ امید بخش گزینش شده از بین ژنوتیپ های بومی آذربایجان شرقی از سال ۱۳۸۳ تا سال ۱۳۹۷ تحت ارزیابی قرار گرفتند. طی این مطالعات صفات شاخص زایشی و رویشی ژنوتیپ­ های مذکور در خلال اجرای هفت پروژه تحقیقاتی ارزیابی و با رقم اردوباد ۹۰ (شاهد) مقایسه شدند. نتایج در مجموع نشان داد که میوه ژنوتیپ شماره ۱۹۰ حداقل ۲۰ روز نسبت به شاهد دیررس ­تر است. اختلاف میانگین حجم و وزن میوه این ژنوتیپ با شاهد غیرمعنی­ دار ولی گوشت آن در مرحله رسیدگی فیزیولوژیک به طور معنی­ دار بیش از ۳ کیلوگرم بر سانتی متر مربع از شاهد سفت­ تر بود. بین نسبت وزن میوه به هسته ژنوتیپ شماره ۱۹۰ با شاهد به ترتیب با ۲۵/۶ و ۱۶/۶ اختلاف معنی ­دار مشاهده شد. همچنین میوه این ژنوتیپ با کاهش ۷۵ درصدی رطوبت از قابلیت مطلوب خشکباری برخوردار بود و خصوصیات حسی قیسی آن حداقل تا یکسال در شرایط سردخانه ثابت ماند. مطالعات انجام یافته برتری نسبی صفات کارآیی باردهی، رنگ­ پذیری نسبی، زمان رسیدن، دوره انبارمانی، عمر قفس ه­ای و قابلیت حمل ­و ­نقل ژنوتیپ شماره ۱۹۰ را نسبت به شاهد آشکار نمود و لذا این ژنوتیپ با نام تجاری "سهند ۹۷" آزادسازی و به جامعه باغبانی ایران معرفی گردید.

نویسندگان

حمید رهنمون

استادیار، بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تبریز، ایران.

رحیم قره شیخ بیات

استادیار، پژوهشکده میوه های معتدله و سردسیری، موسسه تحقیقات علوم باغبانی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، کرج، ایران.

ابراهیم گنجی مقدم

دانشیار، بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان خراسان رضوی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مشهد، ایران.

جلیل دژم پور

دانشیار، بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تبریز، ایران.

حسین فتحی

محقق، بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تبریز، ایران.

محمد زرین بال

استادیار، بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تبریز، ایران.

احمد بایبوردی

استادیار، بخش تحقیقات خاک و آب، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تبریز، ایران.

حسین محمدی مزرعه

مربی ، بخش تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تبریز، ایران.

جابر سلیمانی

استادیار، بخش تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تبریز، ایران.

علی شهنوازی

استادیار، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تبریز، ایران.

محمد محمدی پور

محقق، بخش تحقیقات گیاهپزشکی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تبریز، ایران.

سید محمد طباطبایی

محقق، بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تبریز، ایران.

حسن مسلمی

محقق، بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تبریز، ایران.

طاها آذری نژاد

محقق، بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تبریز، ایران.

پریسا زرگری پور

مربی ، بخش تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی آذربایجان شرقی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، تبریز، ایران.

ابوالفضل ایروانی

محقق، بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان خراسان رضوی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مشهد، ایران.

سیما بینا

محقق، بخش تحقیقات علوم زراعی و باغی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی استان خراسان رضوی، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، مشهد، ایران.

مراجع و منابع این مقاله:

لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
  • احمدی، ک.، قلی زاده، ح.، عبادزاده، ر.، حاتمی، ف.، حسین ...
  • دژم ­پور، ج. ۱۳۸۲. مقایسه ارقام جدید زردآلو با ارقام ...
  • دژم­ پور، ج. و رهنمون، ح. ۱۳۸۸. خصوصیات میوه واریته­ ...
  • دژم­ پور، ج.، رهنمون، ح.، اسکندری، س.، منصورفر، ح.، بوذری، ...
  • دژم­ پور، ج.، رهنمون، ح.، اسکندری، س.، منصورفر، ح.، بوذری، ...
  • رهنمون، ح. ۱۳۸۹. (الف). ارزیابی هشت ژنوتیپ از زردآلوهای بومی ...
  • رهنمون، ح. ۱۳۸۹. (ب). ارزیابی سازگاری برخی ارقام زردآلوی پیوند ...
  • رهنمون، ح. ۱۳۹۶. ارزیابی سازگاری برخی ارقام زردآلوی پیوند شده ...
  • رهنمون، ح. ۱۳۹۶. ارزیابی قابلیت خشکباری شش ژنوتیپ امیدبخش زردآلو. ...
  • اردوباد ۹۰، رقم جدید پربارده زردآلو مناسب برای مصارف صنعتی [مقاله ژورنالی]
  • گنجی­ مقدم، ا. ۱۳۸۶. جمع­ آوری، شناسایی و انتخاب ارقام ...
  • محمدزاده، س.، بوذری، ن.، عبدوسی، و. و کاوند، ع. ۱۳۹۲. ...
  • Egea, J., Ruiz, D., Dicenta, R. and Burgos, L. ۲۰۰۵. ...
  • Gitea, M., Scheau, V., Murg, S., Ivlnescu, R. and Stefan, ...
  • Kramarenko, L. ۲۰۰۶. Apricot breeding in Moscow. Acta Hort., ۷۰۱: ...
  • Krichen, L., Audergon, J. M. and Neila, T. F. ۲۰۱۴. ...
  • Martinic, E., Popovski, B., Milogevic, T. and Popovska, M. ۲۰۱۱. ...
  • Milosevic, T., Milosevic, N. and Glisic, I. ۲۰۱۵. Apricot vegetative ...
  • Rahnemoun, H. and Dejampour, J. ۲۰۱۶. Aybatan, a new apricot ...
  • نمایش کامل مراجع