تاثیر پوشش پلاستیک و پاکلوبوترازول بر ساقه روی و عملکرد چغندرقند پاییزه در منطقه مشهد

در این تحقیق اثرات استفاده از پوشش پلاستیک و پاکلوبوترازول بر ساقه روی، عملکرد و کیفیت کشت پاییزه چغندرقند در قالب آزمایش کرت های خرد شده  با طرح پایه بلوک های کامل تصادفی با چهار تکرار در منطقه مشهد طی دو سال زراعی ۹۸-۱۳۹۷ و ۹۹-۱۳۹۸ بررسی شد. عامل اصلی شامل تاریخ کاشت در سه سطح (اول، ۱۰ و ۲۰ مهرماه) و عامل فرعی شامل کنترل ساقه روی در چهار سطح (شاهد، پوشش پلاستیک، پاکلوبوترازول و کاربرد هم زمان پاکلوبوترازول و پوشش پلاستیک) بود. میانگین کاهش ساقه روی در تیمارهای پوشش پلاستیک، پاکلوبوترازول و کاربرد هم زمان پاکلوبوترازول و پوشش پلاستیک نسبت به شاهد به ترتیب ۶۹/۰۶، ۳۲/۹۸ و ۹۱/۸۸ درصد بود. میانگین عملکرد قندخالص نشان داد که تیمارهای پوشش پلاستیک، ۱/۱۱ تن در هکتار افزایش پاکلوبوترازول ۱/۹۳ کاهش و کاربرد هم زمان پاکلوبوترازول و پوشش پلاستیک نسبت به شاهد ۱/۱۹ تن در هکتار کاهش داشته است. بین تاریخ­های مختلف کشت از نظر عملکرد قندخالص تفاوت معنی­داری وجود نداشت، علت آن بروز ساقه روی در کشت زود و در نتیجه کاهش درصد قند و همچنین کاهش عملکرد در کشت دیرهنگام میتواند باشد. در تیمارهای کنترل ساقه­روی، پوشش پلاستیک با کاهش حدود ۷۰ درصد ساقه روی در تاریخ دوم کاشت نسبت به تاریخ کشت اول باعث افزایش عملکرد نیز گردید. نتایج نشان داد که کاربرد پاکلوبوترازول و کاربرد هم زمان پاکلوبوترازول و پوشش پلاستیک کاهش معنی­داری بر عملکرد قند خالص داشت. از طرفی به دلیل تاثیر معنی­دار کاربرد هم زمان پاکلوبوترازول و پوشش پلاستیک بر کاهش ساقه­روی، لازم است بررسی­های بیشتری در خصوص مقدار و زمان کاربرد پاکلوبوترازول برای رفع اثرات منفی بر عملکرد انجام شود.

کلیدواژه ها:

پوشش پلاستیک ، تاریخ کاشت ، چغندرقند ، ساقه روی ، عملکرد ریشه