بررسی تجربی اثر عصاره جلبک Scenedesmus acuminates بر بهبود زخم های آلوده به استافیلوکوکوس اورئوس در مدل موش صحرایی
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 95
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JCPS-19-2_002
تاریخ نمایه سازی: 29 آبان 1402
چکیده مقاله:
هدف از مطالعه حاضر استفاده از یک جلبک دریایی به نام (Scenedesmus acuminates) برای کاهش عفونت و ایجاد بهبود زخم می باشد ۶۰ موش صحرایی در چهار گروه درمانی و سه روز نمونه برداری سوم، هفتم و چهاردهم پس از ایجاد زخم تقسیم شدند. بر روی گروه اول یعنی شاهد هیچ درمانی صورت نگرفت. گروه دوم با اکسید روی ۲۵% به عنوان داروی انتخابی مورد درمان قرار گرفت. گروه های سوم و چهارم پماد ۳% و ۷% جلبک دریایی Scenedesmus acuminates تحت درمان قرار گرفتند. پس از ایجاد زخم، زخم های پشت موش ها را با ۵۰ میکرولیتر از ۱۰۸×۲ CFU/mL استافیلوکوک حاوی سوسپانسیون آلوده گردید. ارزیابی هیستوپاتولوژی برای سنجش التیام و ایمونوهیستوشیمی (CD۶۸) جهت مقایسه تعداد ماکروفاژها روی نمونه های بافتی انجام شد. در روز سوم پس از ایجاد زخم، ماکروفاژها (CD۶۸) در گروه جلبک ۷% بیشتر از بقیه گروه ها حضور داشتند. در روز هفتم، فیبروپلازی و سنتز کلاژن در گروه جلبک ۷% بهتر از دو گروه دیگر بود. در روز چهاردهم، تجمع رگ های خونی جدید در جلبک ۷% بیشتر از بقیه بود. بهترین نتیجه در مورد میزان بیان مولکول CD۶۸ (ماکروفاژ) در روزهای هفتم و چهاردهم در گروه جلبک ۷% دیده شد. با توجه به اینکه تعداد حضور ماکروفاژها سنجش خوبی برای ترمیم بهتر است، بیشتر بودن ماکروفاژها در گروه های جلبکی در روز های سوم، هفتم و چهاردهم از بقیه بهتر بودند. استفاده از پماد جلبک می تواند بار باکتریایی زخم را کاهش دهد و بهتر از تجویز اکسید روی است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
هومن عکاشه
گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی،واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
علیرضا جهاندیده
گروه علوم درمانگاهی، دانشکده دامپزشکی،واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
امیر اقبال خواجه رحیمی
گروه بهداشت مواد غذایی و آبزیان، دانشکده دامپزشکی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی تهران، ایران
شاپور کاکولکی
گروه بهداشت آبزیان، موسسه تحقیقات علوم شیلات،تهران،ایران
سعید حصارکی
گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :