بهینه سازی استخراج پکتین از غلاف نخود فرنگی به کمک امواج میکروویو با استفاده از روش سطح پاسخ

در این پژوهش از روش سطح پاسخ و طرح باکس- بنکن برای بهینه سازی شرایط استخراج به کمک امواج مایکروویو پکتین حاصل از غلاف نخود فرنگی (بعنوان یک منبع جدید) استفاده شد. تاثیر متغیرهایی همچون توان میکروویو، مدت زمان مواجهه با امواج و pH بر برخی خصوصیات فیزیکوشیمیایی و کاربردی پکتین استخراجی، همچون محتوای گالاکتورونیک اسید، درجه استریفیکاسیون، خواص امولسیفایری، پایداری امولسیون و رفتار طیف مادون قرمز تبدیل فوریه مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بازده استخراج پکتین حاصل از استخراج به کمک امواج مایکروویو در دامنه ۲ تا ۶/۱۵ درصد بود. همچنین، بازده پکتین استخراجی در شرایط بهینه استخراج (توان میکروویو ۶۰۰ وات، زمان استخراج ۴ دقیقه و pH برابر با ۰/۱) برابر با ۱/۱۷ درصد پیش بینی شد. آزمون تائیدیه، که شامل بررسی میزان راندمان استخراج در شرایط بهینه پیش بینی شده با سه تکرار بود، نشان داد که راندمان استخراج در این شرایط برابر ۴۳/۰ ± ۹۵/۱۶ بود. درجه استریفیکاسیون پکتین حاصل در دامنه ۳۶/۱۸ و ۹۴/۳۲ درصد و همچنین این فاکتور در پکتین استخراج شده در شرایط بهینه استخراج برابر با ۲۳ درصد بود. علاوه بر این، درصد گالاکتورونیک اسید پکتین استخراجی در شرایط بهینه استخراج برابر با ۴۳۲/۱ ± ۲۳/۶۹ درصد بود. فعالیت امولسیفایری پکتین استخراجی در شرایط مذکور برابر با ۳۸ درصد بوده و همچنین پایداری امولسیون های پایدار شده با پکتین استخراجی، در هر دو دمای ۴ و ۲۳ درجه سلسیوس مناسب بود.

کلیدواژه ها:

Pectin ، Peas pod ، Optimization ، Response Surface Method ، پکتین ، غلاف نخود فرنگی ، بهینه سازی ، روش سطح پاسخ