تبیین موفقیت تحصیلی دانش آموزان بر اساس یادگیری خودراهبر

هدف پژوهش حاضر تبیین موفقیت تحصیلی دانش اموزان بر اساس یادگیری خودراهبر دانش اموزان متوسطه اول ناحیه ۱ شهرارومیه بود. روش پژوهش توصیفی پیمایشی از نوع همبستگی بود. جامعه اماری کلیه دانش اموزان متوسطه اول ناحیه ۱ شهر ارومیهبود که از بین آنان ۲۹۰ نفر بر اساس جدول مورگان و با روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها دوپرسشنامه استاندارد یادگیری خودراهبر فیشر(۲۰۱۳) و موفقیت تحصیلی فام و تیلور (۱۹۹۰) بودند. داده ها با استفاده از نرم افزارspss نسخه ۲۵ تحلیل شدند. نتایج نشان داد بین یادگیری خودراهبر و موفقیت تحصیلی رابطه وجود دارد. در ادامه نتایج نشان دادمولفه های یادگیری خودراهبر قابلیت پیش بینی موفقبت تحصیلی دانش آموزان متوسطه اول ناحیه ۱ شهر ارومیه را دارند. بعبارتینتایج نشان داد هریک از مولفه های خودمدیریتی، میل به یادگیری و خودکنترلی با ضرایب اشتراک ۰/۳۱، ۰/۲۶ و ۰/۱۹ قابلیت پیش بینی پیشرفت تحصیلی را به صورت مثبت و معنی داری دارند.

کلیدواژه ها:

یادگیری خودراهبر ، موفقیت تحصیلی ، دانش آموزان ، ارومیه