تاملی بر رابطه قانون مسئولیت مدنی با موجبات ضمان قهری در حقوق ایران
محل انتشار: مجله مطالعات حقوقی، دوره: 12، شماره: 3
سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 86
فایل این مقاله در 33 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JLSZUT-12-3_004
تاریخ نمایه سازی: 16 آذر 1402
چکیده مقاله:
با تصویب قانون مسئولیت مدنی در نظام حقوقی ایران، جایگاه موجبات ضمان قهری در قانون مدنی که بر بنیاد فقه امامیه به رشته تحریر درآمده است، همراه با ابهام گشت. قانون جدید پرسشهای متعددی را برانگیخت که بنیادی ترین آن، رابطه این قانون با قانون مدنی و فقه امامیه است. آیا موضوعات مطروحه در قانون مسئولیت مدنی، ماهیت یکسانی با قواعد پیش بینی شده در قانون مدنی و فقه امامیه دارد؟ علت تصویب قانون جدید چه بود؟ آیا قانون جدید با فقه امامیه همخوانی دارد؟ نویسندگان حقوقی جهت توجیه قلمرو این قوانین، نظرات مختلفی بیان داشتهاند؛ برای نمونه از تخصیص و یا نسخ مباحث ضمان قهری در قانون مدنی توسط قانون مسئولیت مدنی سخن گفتهاند. در این نوشتار، ضمن تاکید بر تمایز ماهوی میان ضمان قهری و مسئولیت مدنی، چرایی وضع قانون مسئولیت مدنی و قلمرو اعمال آن تبیین خواهد شد و آشکار میگردد که منطق حاکم بر این قوانین و قلمرو اعمال آنها، دارای تفاوت اساسی است. این تحقیق نشان میدهد که بر بنیاد توسعه کاربرد تعزیر در حقوق خصوصی و همچنین قاعده حرمت عقلی نهی اضرار به غیر، میتوان بر پایه فقه امامیه، مبانی تحقق مسئولیت مدنی در حقوق ایران را طرحریزی کرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
رضا دریائی
استادیار، دانشگاه گیلان
مصطفی کربلائی آقازاده
دانشجوی دکترای حقوق خصوصی دانشگاه مفید قم