اثر سطوح مختلف سولفات پتاسیم بر صفات فیزیولوژیکی و عملکرد دانه ارقام گندم دیم

پتاسیم به عنوان عنصر کلیدی در شرایط تنش های محیطی، نقش اساسی در رشد و نمو گیاهان دارد. جذب این عنصر در شرایط کمبود آب خاک کاهش می­یابد. با توجه به اهمیت عنصر پتاسیم در گذر گیاهان از شرایط تنش رطوبتی این پژوهش با هدف ارزیابی تاثیر سولفات پتاسیم (شاهد، ۷۵ و ۱۵۰ کیلوگرم در هکتار) بر تغییرات فیزیولوژیکی و عملکرد دانه ارقام مختلف گندم (باران، هما و هشترود) در شرایط دیم سردسیر به صورت آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح بلوک­های کامل تصادفی در ۳ تکرار طی سال­های ۹۷-۹۶ و ۹۸-۹۷ انجام شد. بر اساس نتایج به دست آمده از پژوهش حاضر می توان چنین اذعان نمود که با کاربرد سولفات پتاسیم تجمع عنصر پتاسیم در همه ارقام مورد بررسی به صورت معنی داری افزایش یافت و بیشترین میزان تجمع این عنصر در رقم هشترود ثبت گردید. محتوای رطوبت نسبی، میزان کلروفیل و شاخص نرمال شده سبزینگی رقم هشترود از ارقام دیگر مورد بررسی بیشتر بود. از طرفی،  با کاربرد ۷۵ کیلوگرم در هکتار سولفات پتاسیم محتوای رطوبت نسبی و شاخص کلروفیل برگ و تبادلات روزنه برگ، حداکثر کارایی فتوشیمیایی PSII و کارایی فتوسنتزی برگ افزایش معنی داری نشان دادند. بیشترین میزان وزن هزار دانه در رقم هما و بیشترین تعداد دانه در متر مربع در رقم هشترود مشاهده شد. به عنوان نتیجه نهایی می توان چنین اظهار نمود که علی رغم حد کفایت عنصر پتاسیم در خاک های مورد مطالعه، تیمار کاربرد ۷۵ کیلوگرم در هکتار سولفات پتاسیم سبب افزایش میزان تجمع عنصر پتاسیم برگ و به دنبال آن بهبود برخی از صفات مورد مطالعه و نهایتا افزایش عملکرد دانه گردید.

کلیدواژه ها:

گندم دیم ، کود پتاسیم ، مقاومت به خشکی ، فتوسنتز