تاثیر باکتری های محرک رشد بر برخی صفات کمی و فیریولوژیک داغداغان (.Celtis caucasian Wild) تحت تنش سرب

به منظور بررسی تاثیر باکتری های محرک رشد تحت تنش سرب بر نهال های داغداغان (Celtis caucasica Willd.)، پژوهش پیش رو به صورت فاکتوریل در قالب طرح کامل تصادفی در شرایط گلخانه در زنجان اجرا شد. تیمار سرب شامل سه سطح صفر، ۵۰ و ۱۰۰ میلی گرم بر کیلوگرم و تیمار باکتریایی شامل شاهد (بدون باکتری)، سودوموناس پوتیدا (Pseudomonas putida) و باسیلوس سوبتیلیس (Bacillus subtilis) با دو غلظت ۱۰۵ و ۱۰۸ باکتری زنده در میلی لیتر بودند. برخی صفت های مورفولوژیک و فیزیولوژیک شامل وزن های تر و خشک ریشه، ارتفاع گیاه، کلروفیل کل، فنل کل، فلاونوئید، فعالیت آنزیم های پراکسیداز و مالون دی آلدئید، غلظت فسفر در برگ و غلظت سرب در برگ و ریشه اندازه گیری شدند. به منظور بررسی تاثیر پارامترهای مذکور از تجزیه واریانس دوطرفه و مقایسه میانگین به روش دانکن استفاده شد. یافته های این پژوهش نشان داد که کاربرد دو باکتری مورد نظر سبب بهبود عملکرد داغداغان در شرایط آلودگی با سرب می شود. به طوری که اثرات متقابل سرب و باکتری بر وزن های تر و خشک ریشه، ارتفاع گیاه، کلروفیل کل و فلاونوئید معنی دار بودند. بیشترین فعالیت پراکسیداز در تیمار ۱۰۰ میلی گرم سرب بر کیلوگرم با غلظت ۱۰۵ باسیلوس سوبتیلیس بر میلی لیتر مشاهده شد. در تیمار مذکور، ۵۳/۲۶ میلی گرم سرب بر گرم وزن تر ریشه به دست آمد که به طور معنی داری نسبت به تیمارهای دیگر بیشتر بود. همچنین، بیشینه جذب سرب توسط برگ (۸/۱۶ میلی گرم بر گرم وزن تر) در تیمار باسیلوس سوبتیلیس با غلظت ۱۰۸ باکتری زنده بر میلی لیتر مشاهده شد. به طورکلی، داغداغان در محیط آلوده به سرب، گیاه پالایی را به خوبی انجام داد، اما صفت های رشدی آن به شدت کم شد. با کاربرد باکتری های محرک رشد به ویژه باسیلوس سوبتیلیس می توان از کاهش شدید رشد آن جلوگیری کرد.

کلیدواژه ها:

باسیلوس سوبتیلیس ، پراکسیداز ، سودوموناس پوتیدا ، فسفر ، گیاه پالایی