ارزیابی ریسک های زیست محیطی و فنی در پروژه احداث تصفیه خانه فاضلاب غرب اهواز با استفاده از روش تصمیم گیری چند معیاره

زمینه و هدف: با توجه به اینکه فاضلاب شهری و صنعتی از عوامل اصلی ورود آلودگی ها به محیط زیست می باشند؛ اثرات زیست محیطی و ریسک های فنی و عملیاتی ناشی از آن در فاز بهره برداری همواره مورد توجه بوده است. لیکن اثرات و ریسک های آن در فاز احداث نیز مهم است. از این رو، تحقیق حاضر با هدف ارزیابی ریسک های زیست محیطی و فنی پروژه احداث تصفیه خانه فاضلاب در غرب اهواز با روش تصمیم گیری سلسله مراتبی در سال ۱۴۰۰ انجام شد. روش بررسی: پس از فاز مطالعاتی، اطلاعات مربوط به پروژه از طریق روش پیمایشی و حضور در محل تصفیه­خانه گردآوری گردید و تمامی فرآیندهای اجرایی، تجهیزات و تاسیسات مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور از روش E-FMEA و نظرات کارشناسان فنی و زیست محیطی برای شناسایی ریسک های زیست محیطی و فنی استفاده شد. در ادامه، برای وزن­دهی و اولویت­بندی پارامترهای روش مورد استفاده، از تصمیم گیری چند معیاره (AHP)، استفاده گردید. یافته ها: در مجموع ۱۹ جنبه زیست محیطی و ۲۴ ریسک فنی قابل توجه در فرآیندهای پروژه احداث تصفیه­خانه غرب اهواز شناسایی شد. در دو مرحله احداث ساختمان ها و نصب مخازن و تاسیسات، ریسک های زیست محیطی و فنی مشابه بودند. در سایر مراحل، ریسک فنی نسبت به زیست محیطی از اهمیت بیشتری برخوردار بود. اختلاف تعداد بین دو ریسک فنی و زیست محیطی در مراحل حفاری و گودبرداری، نصب فوندانسیون و اسکلت سازه ها به ترتیب ۵۰، ۲۵ و ۶۶ درصد بود. بحث و نتیجه گیری: مقایسه کلیه ریسک ها نشان داد که ریسک های فنی نسبت به ریسک های زیست محیطی حدود ۲۶ درصد بیشتر بود. به طور کلی نتایج نشان داد که اغلب ریسک های زیست محیطی در سطح قابل پذیرش و ۸ مورد از ریسک های فنی نیازمند رفع هرچه سریعتر قرار داشت.

کلیدواژه ها:

ارزیابی ریسک ، تصفیه خانه ، روش EFMEA ، روش AHP