متغیرهای محیطی موثر در استقرار قارچ خوراکی زرد کیجا (Cantharellus alborufescens) در جنگل جلگه ای نور (مازندران)

قارچ زرد کیجا یکی از قارچ های خوراکی متعلق به خانواده Cantharellaceae، پراکنش وسیعی در جنگل های شمال ایران دارد و مورد توجه ساکنان محلی این مناطق است. با وجود اهمیت اقتصادی قارچ های این جنس، اطلاعات اندکی درباره نیازهای رویشگاهی آن در دسترس است. از این رو، پژوهش حاضر در نظر دارد عوامل اکولوژیکی موثر بر پراکنش این قارچ را بررسی کند. برای این منظور ۲۰ جفت قطعه نمونه ۲۰ × ۲۰ متر با فاصله حداقل ۱۰۰ متر در توده های بلوط-ممرز یک جنگل جلگه ای (حدود ۱۲۰ هکتار) در شهرستان نور انتخاب شد. نیمی از قطعات نمونه واجد اندام بارده قارچ و نیمی دیگر فاقد اندام بارده قارچ بود. به منظور تحلیل رابطه گونه- محیط (خواص خاک) و با استفاده از روشTWINSPAN  سه گروه گونه گیاهی شناسایی شد. با توجه به نتایج این تحقیق، حضور این قارچ در توده های بلوط-ممرز (گروه های اکولوژیک دوم و سوم) در روی خاک با بافت لومی-رسی، اسیدیته ۲/۷-۷/۵، کربن ۷/۳-۲/۲ درصد، نیتروژن کل ۲۷/۰-۱۶/۰درصد، نسبت کربن به نیتروژن ۹/۱۸-۸/۱۰، رطوبت ۲/۴۶-۴/۲۹ درصد و عمق لاشبرگ ۱۹-۸/۴ میلی متر بوده است. همچنین، در عرصه واجد قارچ، مقدار کربن، درصد شن و رس و نسبت کربن به نیتروژن بیشتر و برعکس، مقادیر نیتروژن، آمونیوم، نیترات، اندازه عمق لاشبرگ و درصد سیلت کمتر از آنها در عرصه بدون قارچ بوده است. به طور کلی، کربن، نسبت کربن به نیتروژن، درصد شن و رس مهم ترین عوامل تاثیرگذار بر حضور قارچ زرد کیجا در این جنگل بوده اند.

کلیدواژه ها:

اسیدیته ، بافت خاک ، عمق لاشبرگ ، قارچ اکتومایکوریز ، نسبت کربن به نیتروژن