تاثیر اعتیاد والدین بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان

مطالعه حاضر به بررسی نقش اعتیاد والدین بر عملکرد تحصیلی دانش آموزان پرداخته است. طبق تحقیقات انجام شده روی کودکان، کودکانی که با اعتیاد والدین دست و پنجه نرم می کنند، نسبت به کودکان دیگر بیشتر دچار کجروی می شوند. به بیان دیگر کودکان بد سرپست بیشتر از کودکان بی سرپست دچار آسیب های اجتماعی می شوند. اغلب خانواده هایی که در آن اعتیاد والدین وجود دارد از نظم و انضباط کافی برخوردار نیستند، چراکه والدین توان کنترل اخلاق و رفتار خود را ندارند و عموما از طرف اطرافیان و به ویژه فرزندان خود سرزنش می شوند و در نهایت فرزندان هیچ ارزش و اهمیتی برای آن ها قائل نخواهند شد. در نهایت کودکان بدون اطلاع والدین دست به انجام هر کاری می زنند و این اولین گام برای کج روی و رفتن به سوی انحرافات است. بنابر بررسی های انجام شده در کانون اصلاح و تربیت، اکثر کودکان و نوجوانانی که بد سرپست بوده اند، تحت نظر والدینی معتاد بزرگ شده اند. بیشتر این کودکان در خانه ای پر تنش زندگی می کرده اند و ناچار به ترک تحصیل شده اند و در ادامه در ارتباط با دوستانی ناباب به کسب درآمد از هر راهی پرداخته اند. نتیجه این فرآیند موجب شده در سنین کم تبدیل به یک بزهکار شوند که باید دوران طلایی زندگی خود را در کانون اصلاح و تربیت بگذرانند. افرادی که با اعتیاد والدین خود دست و پنجه نرم می کنند، گاهی بسیار شکننده و گاهی بسیار قوی هستند. در برخی خانواده ها کمک به والدین و تغییر نقش فرزندان تبدیل به رکنی اساس می شود. در حالی که در یک رابطه سالم والد-کودک، والدین نقش مراقبت کننده را بر عهده می گیرند و برای جوانی که هنوز در حال رشد است، سرپناه فیزیکی، حمایت عاطفی و امنیت مالی فراهم می کنند. با این حال، در خانواده هایی که در آن والد دچار سوءمصرف مواد است. البته بسیاری از کودکان حتی نمی دانند که این مسئولیت را بر عهده گرفته اند. در این خانواده ها بعضی از وظایف یک فرزند و والد واضح است، مانند: کمک به پدر معتاد یا پذیرفتن یک شغل پاره وقت برای کمک به تامین هزینه های خانه، اما این مسئولیت ها ممکن است شامل سطحی از صمیمیت عاطفی نیز باشد که از مرزهای یک رابطه سالم والد و فرزند فراتر می رود.

کلیدواژه ها:

اعتیاد ، خانواده ، والدین ، دانش آموز ، اصلاح و تربیت.