نقش جوامع عملی در مدیریت دانش در دانشگاه ها

مدیریت دانش ( KM )، مدیریت دانایی یا مدیریت اندوخته های علمی به معنای در دسترس قرار دادن نظام مند اطلاعات و اندوخته های علمی است، به گونه ای که به هنگام نیاز، در اختیار افرادی که نیازمند آن ها هستند، قرار گیرند تا آن ها بتوانند کار روزمره خود را با بازدهی بیشتر و موثرتر انجام دهند. مدیریت دانش، شامل یک سری استراتژی و راهکار برای شناسایی، ایجاد، نمایندگی، پخش و تطبیق بینش ها و تجارب در سازمان می باشد. سازمان برای بقا و پیشرفت نیاز دارد تا از این دانش محافظت کند و آن را با دانش های روز جهان به روز روزرسانی کند. استفاده از تمام دانش تخصصی سازمان، راهی در جهت به حداکثر رساندن پتانسیل سازمان و افزایش کارایی است. یکی از راهبردهای اصلی برای مدیریت دانش برای مزیت رقابتی در دانشگاه ها از طریق جوامع عملی ( COP ) است. این مطالعه به دنبال ارزیابی چگونگی استفاده دانشگاه ها از جوامع عملی به عنوان ابزاری برای مدیریت و حفاظت از دانش برای مزیت رقابتی است. این مطالعه رویکرد تحقیق پیمایشی و ترکیبی را برای جمع آوری داده ها از دانشگاه های منتخب در کشور غنا اتخاذ کرد. همچنین این مطالعه نشان داد که با وجود سطح بالای درک و قدردانی از شیوه های مدیریت دانش و وجود انجمن های رسمی و غیررسمی برای مدیریت و حفاظت از دانش در دانشگاه ها، نقش و تاثیر جوامع عملی در مدیریت دانش در دانشگاه ها ناچیز بود. که دلیل این موضوع، سطح پایین درک مفهوم جوامع عملی، عدم تعلق به آن و فقدان ابزار و سیستم های پشتیبانی از آن ها در دانشگاه ها بود. در نهایت این مقاله چارچوبی را برای جوامع عملی در دانشگاه ها پیشنهاد کرد. با توجه به چارچوب پیشنهادی، استقرار موفقیت آمیز جوامع عملی در دانشگاه ها منوط به شناسایی و پیوند دانش ( ضمنی و صریح ) و جوامع عملی به دانشگاه ها است.

کلیدواژه ها:

جوامع عملی ، مدیریت دانش ، دانش ، دانش ضمنی ، دانش صریح ، دانشگاه