بررسی جایگاه صلح و سازش در ایران

کشورهای مختلف سعی بر آن دارند تا اختلافات مردم را از طریق توسل به رویکردهای نوین غیر قضایی و با استفاده از ظرفیت مشارکت های مردمی حل وفصل نمایند، امروزه استاندارد دنیا از مدل «قضا محوری» به مدل «توسعه محوری» رسیده است، چراکه در دنیا خیلی از سازوکارهای قضایی نتیجه بخش نبوده اند و کشورها به مدل توسعه محوری روی آورده اند. در این مدل سعی بر این است تا از مولفه های توسعه و مشارکت مردم استفاده کنند. دستگاه قضایی ایران نیز در پاسخ به نیازهای جامعه امروز، خود با اتخاذ رویکرد جدید سعی بر استفاده از راه حل هایی دارد که از آن ها به عنوان روش جایگزین رسیدگی های قضایی به منظور گسترش و نهادینه کردن صلح و سازش یاد می شود که در راستای عملیاتی نمودن آن، اقدام به راه اندازی مراکز و دادگاه های صلح و حمایت ازآنچه توسعه صلح و سازش می نماید، کرده است تا بتواند تا حد امکان از گسترش اختلافات جلوگیری کند. مقاله حاضر سعی دارد تا رویکردها و اقدامات جدید دستگاه قضایی در رابطه با صلح و سازش در ایران را موردبررسی قرار داده است.

کلیدواژه ها:

صلح ، سازش ، اختلاف ، دادگاه ، ستاد ملی صبر ، داوری و میانجی گری