برآورد ضریب افزایش تغییر مکان در سازه های فولادی با قاب خمشی متوسط تحت رکوردهای زلزله های دور و نزدیک گسل

از آنجا که بر طبق آیین نامه های طراحی، اکثر ساختمان ها برای نیروهای برشی به مراتب کوچکتر از نیروی برشی الاستیک نظیر طیف طرح پیشنهادی خودطراحی می شوند، بدیهی است وقتی که ساختمانی تحت اثر زمین لرزه ای متناظر با طیف طرح آیین نامه قرار می گیرد، تغییر شکل هایی فراتر از حد الاستیک در آنایجاد خواهد شد. بنابراین یکی از اهداف بسیار مهم در طراحی مناسب لرزه ای سازه ها، تعیین جابجایی ها و تغییر مکان های نسبی واقعی غیر الاستیک بوجود آمده درسازه تحت اثر زمین لرزه های شدید می باشد. در آیین نامه های طراحی لرزه ای، ماکزیمم تغییر مکان نسبی غیر الاستیک سازه، با بزرگنمایی و افزایش تغییر مکان هاینسبی حاصل از آنالیزهای الاستیک خطی و متناظر با سطح نیروهای طراحی لرزه ای، تخمین زده می شود. این بزرگنمایی توسط ضریبی به عنوان ضریب افزایش تغییرمکان انجام می شود. این تحقیق ضریب افزایش تغییر مکان نسبی طبقات برای قاب های خمشی متوسط مورد ارزیابی قرار گرفته است. بدین منظور نمونههایی با تعداد طبقات 4 ،8 ،6 10 12 و 15 مدلسازی و با آنالیز دینامیکی غیر خطی تحت تاثیر هفت شتابنگاشت دور و هفت شتابنگاشت نزدیک گسل تحلیل شدند. نتایج حاصل از این تحقیق نشانمی دهد ضریب بزرگنمایی تغییر مکان نسبی رکوردهای نزدیک گسل کمتر از مقدار متناظر با رکوردهای دور از گسل می باشد.

کلیدواژه ها:

ضریب بزرگنمایی تغییر مکان ، تغییر مکان نسبی ، سیستم قاب خمشی متوسط ، زلزله دور از گسل ، زلزله نزدیک گسل