اثربخشی زوج درمانی مبتنی بر نظام رفتاری تلفیقی بر تعارضات زناشویی، صمیمیت زوجین و کارکردهای خانواده در زوج های مراجعه کننده به مراکز مشاوره

هدف: هدف از این پژوهش اثربخشی زوج درمانی مبتنی بر نظام رفتاری تلفیقی بر تعارضات زناشویی، صمیمیت زوجین و کارکردهای خانواده در زوج­های مراجعه کننده به مراکز مشاوره شهر ماهشهر بود. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش عبارت بود از تمامی زوج­هایی که به دلیل مشکلات زناشویی، به مراکز مشاوره شهر ماهشهر در سال ۹۹-۹۸ مراجعه کردند. از میان جامعه آماری تعداد ۶۰ زوج به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب، و در ادامه این تعداد به روش نمونه گیری تصادفی در دو گروه­ آزمایشی (۴۰ زوج) و یک گروه کنترل (۲۰) زوج داده شدند. برای یک گروه زوج درمانی مبتنی بر نظام رفتاری تلفیقی به مدت ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه­ای، به صورت هفتگی اجرا شد. به منظور گردآوری داده­های پژوهش از پرسش نامه تعارضات زناشویی (MCQ)، صمیمیت زناشویی (MQI) و پرسش نامه کارکرد خانواده (FAD) استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده­ها از تحلیل کواریانس چند متغیری (مانکوا) استفاده شد.یافته ها: نتایج بدست آمده از تجزیه و تحلیل یافته­های پژوهش نشان داد که زوج درمانی مبتنی بر نظام رفتاری تلفیقی بر کاهش تعارضات زناشویی، بهبود صمیمیت زوجین و کارکردهای خانواده موثر بوده است (۰۵/۰>P).نتیجه گیری: بر اساس یافته­های این پژوهش می­توان گفت زوج درمانی مبتنی بر نظام رفتاری تلفیقی از جمله درمان­های موثر در کاهش تعارضات زناشویی، بهبود صمیمیت زوجین و کارکردهای خانواده زوجین مراجعه کننده به مراکز مشاوره است.

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر نظام رفتاری تلفیقی ، تعارضات زناشویی ، صمیمیت زوجین ، کارکردهای خانواده ، زوجین