تاثیر روان درمانی پویشی کوتاه مدت فشرده به شیوه گروهی بر عملکرد جنسی و ابراز گری هیجانی زنان مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس

مقدمه: این پژوهش با هدف بررسی تاثیر روان درمانی پویشی کوتاه مدت فشرده به شیوه گروهی بر ابرازگری هیجانی و عملکرد جنسی زنان مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس انجام شد. روش: مطالعه حاضر یک پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل بود. از بین بیماران زن مبتلا به ام اس مراجعه کننده به کلینیک جامع ام اس شهر کرمانشاه در سال ۱۳۹۶، ۲۸ نفر به صورت نمونه گیری هدفمند و از طریق مصاحبه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. از پرسشنامه های ابرازگری هیجانی کینگ و امونز (۱۹۹۰) و عملکرد جنسی زنان روزن و همکاران (۲۰۰۰) در پیش آزمون و پس آزمون برای جمع آوری اطلاعات استفاده شد. مداخله روان درمانی پویشی کوتاه مدت فشرده برای گروه آزمایش به صورت گروهی، هفته ای ۲ بار در ۲۰ جلسه ۶۰ دقیقه ای اجرا شد؛ گروه کنترل به مدت دو ماه در لیست انتظار قرار گرفت. جهت تجزیه وتحلیل داده ها از آزمون کوواریانس چندمتغیره به کمک نرم افزار SPSS نسخه ۲۳ استفاده شد. یافته­ها: نتایج حاصل از تحلیل بر روی نمرات پیش آزمون و پس آزمون نشان داد که پس از تعدیل نمرات پیش آزمون بین ۲ گروه آزمایش و کنترل در متغیرهای عملکرد جنسی (۰۵/۰P<) و ابرازگری هیجانی (۰۱/۰P<)، تفاوت معناداری وجود دارد. به عبارتی، مداخله درمانی باعث افزایش میانگین نمرات ابرازگری هیجانی و عملکرد جنسی افراد گروه آزمایش در مرحله پس آزمون شده است. نتیجه گیری: بر اساس یافته های این مطالعه، پیشنهاد می شود که در مراکز مشاوره، کلینیک های درمانی و انجمن­های ام اس سراسر کشور جهت افزایش ابرازگری هیجانی و عملکرد جنسی زنان مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس از تکنیک های روان درمانی پویشی کوتاه مدت فشرده، بهره برد.

کلیدواژه ها:

روان درمانی پویشی کوتاه مدت فشرده ، ابرازگری هیجانی ، عملکرد جنسی ، مالتیپل اسکلروزیس