بررسی اثر تغییر فرم پلاستیک همگن بر کاهش تنش های پس ماند ناشی از عملیات سخت کردن آلیاژهای آلومینیوم استحکام بالا

آلیاژهای آلومینیوم استحکام بالا کاربرد فراوانی در صنایع مختلف بالاخص صنعت هوا فضا دارند. در این نوع آلیاژها،استحکام مورد نظر توسط عملیات کولینچ بعد از انحلال بدست می آید. گرادیان شدید حرارتی حاصل از کوئینچ اینآلیاژها از دمای انحلال تنش های پس ماند با مقادیر بالایی را ایجاد می کند. در این پژوهش سعی بر این است که تنش هایمذکور در آلیاژ ۷۰۷۵ آلومینیوم توسط اعمال تغیبر فرم همگن کششی و فشاری به حداقل مقدار خود برسند. اندازهگیری تنش ها توسط دستگاه XRD و با کمک نرم افزار Pc-stress انجام گردید. نتایج نشان میدهد که بیشترین مقدارکاهش تنش در ۱.۲% تغییر فرم فشاری و ۱.۷% تغییر فرم کششی حاصل میشود. اثر پیرسختی مصنوعی به عنوانمکمل عملیات مذکور بررسی و مشاهده گردید که این عملیات تاثیر قابل ملاحظه ای بر کاهش تنش های پس ماند ندارد.

کلیدواژه ها:

تنش های پس مانده ، تنش زدایی ، تغییر شکل پلاستیک ، آلیاژهای آلومینیوم