اثر عصاره آلکانا فریژیدا بر میزان ترشح سایتوکاینهای IL-10 و IFN-γ
محل انتشار: اولین همایش ملی دانشجویی بیوتکنولوژی
سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 799
نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NSCBIO01_170
تاریخ نمایه سازی: 30 فروردین 1392
چکیده مقاله:
سایتوکاینهای IL-10 و IFN-γ پلی پپتیدهایی هستند که در پاسخ به آنتی ژنها تولید میشوند. IL-10 یک سایتوکاین تنظیم کننده ایمنی است که پاسخهای ایمنی را مهار می کند وتوسط انواع مختلف سلول مثل سلولهای B، منوسیتها، ماکروفاژها، سلولهای دندریتیک، سلولهای Th2 و سلولهای T ناظم تولید می شود. IFN-gamma توسط سلولهای NK ، Th1 و سلولهای +TCD8 تولید می شود و دارای فعالیت ضد ویروسی است. سلولهای تک هسته ای خون محیطی افراد مورد مطالعه با استفاده از ماده فایکول جداگردید . سپس غلظتهای مختلفی از عصاره گیاه الکانا فریژیدادر محیط کشت سلولی1640 RPMI به سلولهای تک هسته ای بمدت 48 ساعت اضافه گردید. پس از آن مایع رویی را برداشته و میزان ترشح IL-10 و IFN-γ سنجش گردید. اثر غلظتهای مختلف الکانا فریژیدا بر میزان ترشح IL-10 و IFN-γ در سلولهای تک هسته ای خون محیطی نشان میدهد که عصاره گیاه سبب کاهش ترشح IL-10 و افزایش ترشح IFN-γ در مقایسه با کنترل شده است و اختلاف معنی داری بین تستها و کنترل دیده شده است (p<0.05) مطالعات علمی نشان داده است که میزان ترشح IL-10 در بیماریهای لنفوما و میلوما افزایش میابند با توجه به اینکه عصاره گیاه آلکانا فریژیدا باعث کاهش ترشح IL-10 می گردد پس میتوان به کمک آن جلوی ترشح زیاد IL-10 را در تومورها گرفت و از این طریق در درمان کارسینوما ، لنفوما و میلوما بعنوان مکمل درمانی استفاده کرد. IFN-γ با اثر بر روی سلولهای NK ، ماکروفاژ و سلولهای T ، باعث افزایش سایتوکاینهای مترشحه از این سلولها گشته و از این طریق باعث افزایش فعالیت ضد توموری آنها می گردد، حال با توجه به افزایش تولید IFN-γ تحت اثر آلکانا فریژیدا ‚ میتوان با کشت سلولهای PBMC و تحریک ترشح IFN-γ بکمک آلکانا فریژیدا در مقیاس فراوان، مقادیر زیادی از IFN-γ تهیه نمود و از ویژگیهای IFN-γ از جمله خاصیت ضد ویروسی آن استفاده نمود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمدمهدی قربانی
مرکز تحقیقات سلولی و مولکولی دانشگاه علوم پزشکی مازندران
شیرافکن کردی
دپارتمان بیوتکنولوژی,دانشکده علوم نوین پزشکی,دانشگاه علوم پزشکی تبریز