طراحی و آزمودن الگویی از برخی پیشایندها و پیامدهای شخصیت خودشیفته در دانشجویان

هدف پژوهش حاضر طراحی و آزمودن الگویی از برخی پیشایندها و پیامدهای خودشیفتگی بود. نمونه این پژوهش شامل ۳۱۴ نفر از دانشجویان دانشگاه شهیدچمران اهواز بود که به­روش تصادفی چندمرحله­ای انتخاب شد. ابزارهای مورد استفاده شامل پرسشنامه­های شیوه­های فرزندپروری، سبک­های دلبستگی بزرگسال، تروماهای اوایل زندگی، شخصیت خودشیفته، پرخاشگری و سازگاری اجتماعی بود. ارزیابی الگوی پیشنهادی از طریق الگویابی معادلات ساختاری (SEM) ۱۶ انجام گرفت. هم­چنین جهت آزمودن فرضیه­های واسطه­ای از روش بوت­استراپ استفاده شد. نتایج نشان دادند که الگو با برخی اصلاحات از برازش خوبی با داده­ها برخوردار بود. شیوه فرزندپروری مستبدانه از طریق سبک دلبستگی اجتنابی بر خودشیفتگی اثر مثبت دارد. شیوه فرزندپروری مقتدرانه از طریق سبک دلبستگی ایمن بر خودشیفتگی اثر منفی دارد. تروماهای اوایل زندگی نیز بر خودشیفتگی اثر مثبت دارد. همچنین خودشیفتگی بر پرخاشگری و ناسازگاری اجتماعی اثر مثبت دارد. درباره­ی مضامین درمانی و آموزشی نتایج و مدل ارائه شده خودشیفتگی در پژوهش حاضر به تفصیل بحث شده است.

کلیدواژه ها:

خودشیفتگی ، شیوه های فرزندپروری ، تروماهای اوایل زندگی ، سبک های دلبستگی ، پرخاشگری