ارزیابی تاثیر توده های بومی به عنوان پایه بر میزان تحمل به تنش خشکی در هنداوانه 'کریمسون سوئیت'

استفاده از پایه­ های متحمل به خشکی از جمله هندوانه های بذری، دیمی و کدو یک راه حل موثر در افزایش تحمل به تنش خشکی در هندوانه است. بدین-منظور این آزمایش بصورت گلخانه ای به منظور ارزیابی اثر تیمار آبیاری در سه سطح ظرفیت مزرعه ای (FC ۶/۰- ۳/۰ و :۸/۰-۶/۰: ۸/۰-۱) و تیمار پایه در پنج سطح (شاهد، سه پایه هندوانه دیم و بذری: سبزوار، خواجه و آشتیان و یک پایه کدو: شینتوزا) بر پارامترهای فیزیولوژیک و بیوشیمیایی در هندوانه رقم کریمسون سوییت سوپر دراگون F۱ اجرا شد. نتایج نشان داد که با افزایش سطوح خشکی تعداد روزنه برگ در گیاهان پیوندی و غیرپیوندی کاهش می یابد و گیاهان پیوند شده روی پایه شینتوزا تراکم روزنه ای بالاتری داشتند. تنش خشکی سبب کاهش معنی دار شاخص کلروفیل، محتوای نسبی آب برگ و افزایش نشت الکترولیت در هندوانه های مورد مطالعه شد. ظرفیت آنتی اکسیدانی کل و فعالیت آنزیم های کاتالاز و پراکسیداز در نتیجه تنش خشکی افزایش یافت، اما این افزایش در گیاهان پیوندی روی پایه های شینتوزا و سبزوار بیشتر از گیاهان پیوند شده روی پایه های آشتیان و خواجه و همچنین هندوانه های غیرپیوندی بود. هندوانه های پیوند شده روی پایه های سبزوار و شینتوزا بالاترین، درحالیکه هندوانه های غیر پیوندی و پیوند شده روی پایه آشتیان کمترین میزان محتوای ترکیبات فنلی برگ را تولید نمودند.. سطح پتاسیم و فسفر در گیاهان با آبیاری نرمال بالاتر از گیاهان تحت تنش بود. در نتیجه صفات عملکرد و رشد رویشی بطور معنی داری تحت تاثیر تیمارهای آبیاری و پیوند قرار گرفتند.

کلیدواژه ها:

آنتیاکسیدان ، فنل ، پرولین ، پیوند سبزیها ، تیمار آبیاری