زندگی اصیل و مطالبه دلیل

خلاصه ماشینی: "در پاسخ می گویم چون معرفتشناسی به عنوان یکی از شاخه های فلسفه ربط وثیق و محکم با این مولفه معنویت دارد و موضوع بحث ما «ارتباط زندگی اصیل و معرفتشناسی» است، در نتیجه بنده فقط در مورد این موضوع بحث می کنم و به مولفه های دیگر نمی پردازم؛ اما از این نکته که بگذریم، به نظر بنده توجه دادن به «زندگی اصیل» بسیار بسیار مهم است و اگر بگویم نخستین چیزی که باید به دیگران بیاموزیم این است که زندگی اصیل سپری کنند، هیچ مبالغه نکرده ام. شما باید بر اساس فهم خودتان به این برسید که بتهای چهارگانه بیکن زنده اند هنوز مالاریای جهل، خطا و سوء نیت ریشه کن نشده است تا نتیجه طبیعی اعتقاد به این دو مقدمه شک دستوری ای باشد که در آن بگویید: من بنا را بر نادرست بودن باورهایم می گذارم و به همین دلیل باید تک تک آنها را بیازمایم و ببینم که آیا «خدا وجود دارد؟»، «زندگی پس از مرگ وجود دارد؟» «ارتباط خدا به وسیله رسالت و نبوت با بعضی از انسانها»، «سخن گفتن خدا با برخی افراد و پیام رسانی به همه انسانها از طریق آنها»، «هدفمند بودن عالم خلقت»، «معنادار بودن زندگی»، «اخلاقی بودن نظام خلقت» درست است یا نه؟ پس انسان در باب همه اینها می تواند از نو تامل کند که حاصلش ممکن است موید یا مضعف عقیده سابق باشد و هر کدامش باشد، خوب است، ولی اگر پس از تاملات به این نتیجه رسیدید که عقاید موروثی شما نادرست است، زندگی کردن بر اساس این عقاید جدید زندگی اصیل است نه بر اساس عقاید سابق."

کلیدواژه ها:

زندگی اصیل ، زندگی ، معنویت ، خدا ، زندگی عاریتی ، عقاید ، باور ، انسان ، شک ، فهم