ارزیابی توان اکولوژیک توسعه گردشگری در قالب تحلیل مکانی نواحی مستعد طبیعت گردی (مطالعه موردی: شهرستان کاشان)

توان سنجی پهنه های مستعد طبیعت گردی می تواند باعث شناخت ظرفیت، اصلاح برنامه های توسعه ، حفظ محیط زیست و توسعه پایدار گردشگری شود. در شهرستان کاشان با وجود پتانسیل هایی نظیر تنوع منابع و جاذبه، زیرساخت ، تمهیدات و فعالیت های گردشگری، کمتر به برنامه ریزی علمی ارزیابی توان اکولوژیکی توسعه توریسم پرداخته شده است. لذا پژوهش حاضر سعی دارد به ارزیابی توان اکولوژیکی توسعه تفرج متمرکز و گسترده اکوتوریسم بپردازد تا گامی در راستای توسعه پایدار طبیعت گردی مسئولانه بردارد. در این راستا، از مدل آمایشی توسعه توریسم که پهنه های مستعد گردشگری را در قالب تفرج متمرکز و گسترده ارزیابی می کند، بهره گیری شد. معیارهای مورد ارزیابی شامل دما، ساعت آفتابی، سرعت باد و بارش (آب و هوا)، شیب، جهت شیب، ارتفاع، سنگ بستر و رده خاک (سیمای سرزمین)، تراکم پوشش، مقدار سبزینگی، ارتفاع و گونه گیاهی (اکولوژی) هستند که تحلیل مکانی و فضایی آن ها در محیط نرم افزارهای ArcGIS، ENVI و Google Earth انجام شد. نتایج نشان داد که به ترتیب ۶۳/۶۰ و ۳۴/۳۹ درصد (۸۶/۱۷۳۰ و ۷۱/۲۶۶۷ کیلومترمربع) و ۰۹/۶۳ و ۶۵/۲۲ درصد (۸۲/۲۷۷۸ و ۶۳/۹۹۷ کیلومترمربع) دارای قابلیت های بسیار مناسب و مناسب برای تفرج های متمرکز و گسترده هستند. درنتیجه نقشه های تناسب ارضی شهرستان کاشان مبین قابلیت بسیار بالای آن در انواع مختلف طبیعت گردی از جمله زمین گردشگری، گردشگری کشاورزی، تندرستی، طبیعت درمانی، زیستی و روستایی است که نمایش گرافیک مکانی از منطقه را به صورت پهنه های مستعد تفرجی ارائه کرده است. این نتایج می تواند راهنمایی جامع برای عاملان گردشگری و سندی علمی برای مدیران و برنامه ریزان برای تصمیم گیری های سازنده و اجرای سیاست های توسعه ای باشد.

کلیدواژه ها:

اکوتوریسم ، قابلیت سنجی ، تفرج گسترده و متمرکز ، کاشان