تاثیر دوازده هفته توان بخشی یوگا بر متغیرهای روان شناختی و انعطاف پذیری عضلات ناحیه کمر و همسترینگ در زنان مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی: یک مطالعه نیمه تجربی

زمینه و اهداف: کمردرد یکی از شایع ترین و پرهزینه ترین اختلالات اسکلتی-عضلانی و علت اصلی کاهش عملکرد و ناتوانی در سراسر جهان است. هدف از انجام پژوهش حاضر تعیین تاثیر دوازده هفته توان بخشی یوگا بر متغیرهای منتخب ذهنی و انعطاف پذیری عضلات ناحیه کمر و همسترینگ زنان مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی بود. روش بررسی: ۲۸ زن مبتلا به کمردرد مزمن غیراختصاصی به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و تجربی قرار گرفتند. شدت درد، ناتوانی، میزان استرس، افسردگی و اضطراب، و کیفیت زندگی به ترتیب از طریق پرسشنامه کبک (Quebec)، اسوستری (Oswestry)، مقیاس ۲۱ سوالی، و SF-۳۶ و میزان انعطاف پذیری عضلات کمر و همسترینگ با استفاده از جعبه انعطاف در پیش آزمون و پس آزمون اندازه گیری شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تجزیه و تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته ها: کاهش معنادار میزان درد (۰.۰۰۱=p)، ناتوانی (۰.۰۰۴=p) استرس، اضطراب و افسردگی (۰.۰۰۲=p)، افزایش معنادار برخی مقیاس های کیفیت زندگی (شامل عملکرد جسمانی (۰.۰۲۵=p)، سلامت عمومی (۰.۰۴۳=p) و تغییر سلامتی (۰.۰۰۳=p) و افزایش معنادار انعطاف پذیری عضلات ناحیه کمر و همسترینگ (۰.۰۰۱=p) وجود داشت. نتیجه گیری: انجام تمرینات یوگا هم زمان بر عوامل جسمانی و روانی افراد اثر مثبتی داشته، در نتیجه مربیان، متخصصان، فیزیوتراپیست ها و حتی افراد می توانند از پروتکل ورزش یوگا به عنوان یک روش مداخله ای موثر برای بهبود و درمان کمردرد مزمن غیراختصاصی در مرحله توان بخشی استفاده کنند.

کلیدواژه ها:

Yoga ، Low Back Pain ، Flexibility ، Psychometrics ، یوگا ، کمردرد ، انعطاف پذیری ، روان سنجی