بررسی نانو مواد در معماری سبز و نقش آن در کاهش مصرف انرژی

معماری پایدار از جریان های مهم معماری در دوران معاصر است که یکی از مهم ترین آن در عرصه پایداری، بهینه سازی انرژی و محدود کردن استفاده از انرژی های تجدیدناپذیر است .معماری سبز یا معماری پایدار یکی از گرایش ها و رویکردهای نوین معماری است که در سال های اخیر مورد توجه عده زیادی از طراحان و معماران معاصر جهان قرار گرفته است. روش تحقیق در این تحقیق بر اساس هدف کاربردی بوده و هدف آن کسب اجماع صاحب نظران آشنا به موضوع مطالعه می باشد. این پژوهش به دنبال ساختارشکنی سازه های مرسوم با موضوعات معماری سبز مانند کاهش مصرف برق و استفاده از فناوری ها در دستیابی به اهداف معماری سبز با ورود به مبحث نانو مواد و کاربرد کاربردی آن در معماری سبز است. علاوه بر تمرکز بر نانو مواد در معماری سبز، این پژوهش با انجام محاسبات و آزمون های آماری درصدد است تا نشان دهد که کاربردهای عملی فناوری در معماری سبز چه تاثیرات عمیقی بر اقتصاد کلان کشور و وضعیت اقتصادی خانواده دارد. خلاصه ای از برخی از نانو مواد مورد استفاده در معماری سبز پس از مبانی نظری ارائه شده است. در این تحقیق برای آزمون فرضیه های آماری از ضریب همبستگی پیرسون و برای ارزیابی فرضیه های فرعی از روش پیشروی حداقل مربعات جزئی (PLS) و در نهایت برای رتبه بندی متغیرهای فرضیه های فرعی از آزمون فریدمن استفاده شده است. در این تحقیق از روش رگرسیون برای نشان دادن معادله مصرف انرژی (برق) استفاده شده و در نهایت پیشنهاداتی برای تولید برق و برنامه ریزی مصرف در سطح کلان کشور و همچنین در زمینه کاهش اتلاف انرژی در سازه های مسکونی و صنعتی در مورد معماری سبز با استفاده از نانو مواد ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

معماری سبز ، نانو مواد ، کاهش مصرف انرژی ، نانو تکنولوژی.