الگوی طراحی معماری دیجیتال در ساختمان پایدار و صنعت ساخت و ساز

تاریخ بشر از دیر باز تاکنون را می توان به سه دوره عصرکشاورزی، عصر صنعتی و عصر فناوری اطلاعات تقسیم کرد. آخرین و مهمترین دوره زندگی بشر عصر فناوری اطلاعات است که از نیمه های قرن گذشته آغاز شده و همچنان نیز در جریان می باشد. این مقاله مدل سازی اطلاعات را یک تاثیر اضطراری در مطالعه پایداری یک ساختمان معماری دیجیتال در برابر فروریختن تدریجی با کمک شبیه ساز تخریب محلی با استفاده از روش اجزای محدود در نظر می گیرد. از یک پردازنده غیر خطی استفاده شد، محاسبات به روش تکراری مرحله ای با انتخاب گام خودکار انجام شد. هنگام محاسبه یک ساختمان معماری دیجیتال برای فروپاشی پیش رونده، از تکنیکی در فرمول شبه استاتیک استفاده شد. اقداماتی برای مقابله موثر با وضعیت اضطراری ایجاد شد. از آنجایی که قرارگیری طبقات سختی در اسناد نظارتی فعلی ماهیت مشاوره ای دارد، نیاز به نصب کف های بیرونی در رابطه با ساختمان معماری دیجیتال مورد مطالعه قرار گرفت. مفهوم ساختمان معماری دیجیتال به شکل پیچیده در پلان توسعه یافت. برای تعیین بارگیری ترین عنصر میله ای مدل محاسباتی، محاسبه قاب یک ساختمان منحصر به فرد در مرحله عملیات عادی انجام شد. در مرحله دوم، این عنصر از کار خارج شد و یک مدل محاسباتی برای شبیه سازی شرایط اضطراری به دست آمد. در نتیجه یک سری آزمایش های عددی، با در نظر گرفتن سناریوهای مختلف تاثیر اضطراری بر روی قاب یک ساختمان معماری دیجیتال، یک طرح سازنده از یک ساختمان منحصر به فرد با طبقات بیرونی توسعه داده شد. ساختمان منحصربه فرد حاصل از شکل دهی، اسکلت کم وزنی با در نظر گرفتن استفاده از مصالح نوآورانه خواهد داشت. همکاری فناوری های دیجیتال و مواد نوآورانه به صنعت ساخت وساز اجازه می دهد تا به سطح کاملا جدیدی از توسعه حرکت کند.

کلیدواژه ها:

معماری دیجیتال ، ساختمان پایدار ، صنعت ، ساخت و ساز ، شبیه سازی ، اضطراری.