مطالعه و بررسی راهکارهای غیرفعال در ساختمان به منظور کاهش انرژی مصرفی شهرها در اقلیم معتدل و مرطوب

در طول دو قرن گذشته با پیشرفت صنعت و تکنولوژی و به دلیل عدم آگاهی و درک جامعه از ابعاد مختلف آن، پیامدهای منفی زیست محیطی پدید آمده است. اینها شامل گرم شدن کره زمین، کاهش منابع انرژی و افزایش آلودگی ناشی از استفاده بیش از اندازه سوخت های فسیلی است. که آسیب های جبران ناپذیری به محیط زیست وارد کرده است. نیاز به روش هایی برای صرفه جویی در مصرف انرژی و استفاده صحیح از آن و نیز لزوم استفاده از منابع تجدیدپذیر و پایدار انرژی مانند انرژی خورشیدی، آب، باد و غیره را برانگیخته است و به عنوان جایگزین مناسب برای منابع تجدیدناپذیر پیشنهاد شده است. در این میان مصرف انرژی در ساختمان در حدود ۴۰ درصد می باشد. راهکارهای کاهش مصرف انرژی در ساختمان ها را می توان به دو نوع فعال(Active) و غیرفعال(Passive) تقسیم بندی نمود. به همین منظور این پژوهش با استفاده از روش جمع آوری اطلاعات نظری و با اتکاء به داده های کتابخانه ای، مقالات گذشته را مورد ارزیابی و مورد تحلیل قرار داده و به تبیین مفهوم لزوم صرفه جویی در مصرف انرژی ساختمان ها با بکارگیری راه حل های غیرفعال پرداخته است. با توجه به این که با انجام برخی اقدامات نظیر طراحی معماری غیرفعال(Passive) می توان از ۳۰ تا ۴۰ درصد مصرف انرژی در ساختمان ها(اعم از برق برای روشنایی و سرمایش در فصل گرم یا گاز طبیعی برای گرمایش در فصل سرد) را کاهش داد. در این مطالعه، جهت شناسایی راهکارها و روش های غیرفعال کاهش مصرف انرژی در طراحی ساختمان ها با تکیه بر ویژگی های اقلیم معتدل و مرطوب مورد بررسی قرار گرفته است و با توجه به اهمیت و نقش شرایط مناسب حرارتی در راستای بهینه سازی مصرف انرژی، تاثیر روش-های غیرفعال در رسیدن به طراحی ایده آل ساختمان ها، بررسی شده است. براساس مطالعه انجام شده که نشان می دهد شش مولفه، جهت گیری ساختمان، عایق کاری حرارتی، تهویه مطبوع، هوابندی بازشوها، تامین سایه و محوطه سازی بعنوان راه حل های غیرفعال که می توانند بر کاهش مصرف انرژی موثر باشند، با رعایت آسایش حرارتی مبتنی بر ویژگی های بومی اقلیم یاد شده، مطرح شدند.

کلیدواژه ها:

راه حل های غیرفعال ، انرژی ، عایق کاری حرارتی ، اقلیم معتدل و مرطوب