پیش بینی احساس تعلق به مدرسه بر اساس خودکارآمدی ادراک شده، جو عاطفی مدرسه و احساس شایستگی اجتماعی - عاطفی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم

زمینه و هدف: هدف پژوهش حاضر، با هدف پیش بینی احساس تعلق به مدرسه بر اساس خودکارآمدی ادراک شده، جو عاطفی مدرسه و احساس شایستگی اجتماعی - عاطفی دانش آموزان مقطع متوسطه دوم انجام شد. روش‎شناسی: پژوهش حاضر با توجه به موضوع و هدف تحقیق، توصیفی از نوع پژوهش های همبستگی است، و به لحاظ روش گردآوری داده ها روش پیمایشی و به لحاظ نوع داده ها کمی است و ابزار مورد استفاده پرسشنامه است. جامعه این پژوهش، کلیه دانش آموزان متوسطه دوم شهرستان پلدختر که در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ مشغول به تحصیل بودند؛ برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای استفاده شد، بر اساس فرمول کوکران نمونه ای با حجم ۳۲۲ نفر مورد تحلیل قرار گرفت.برای انجام پژوهش از ابزارهای پرسشنامه احساس تعلق به مدرسه بتی و بری (۲۰۰۵)، پرسشنامه شایستگی هیجانی- اجتماعی دانش آموزان زو و جی (۲۰۱۲)، پرسشنامه جو عاطفی- اجتماعی مدرسه و مقیاس خودکارآمدی عمومی(GSES) استفاده شد به منظور تجزیه وتحلیل داده ها از شاخص های آمار توصیفی (اندازه های گرایش مرکزی، شاخص های پراکندگی و سایر شاخص های توصیفی) و نیز آمار استنباطی (تحلیل رگرسیون) از نرم افزار SPSS استفاده شد. یافته‎ها: نتایج آزمون نشان داد که مدل رگرسیون از برازش مناسبی برخوردار می باشد. مقدار F به دست آمده برابر ۳۷۶/۴۸ است که این مقدار در سطح ۰۰۱/۰ معنی دار می باشد. بنابراین فرض اصلی این پژوهش مبنی بر اینکه خودکارآمدی ادراک شده، جو عاطفی مدرسه و احساس شایستگی اجتماعی- عاطفی می توانند احساس تعلق به مدرسه را پیش بینی کنند تایید می شود.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی ادراک شده ، احساس تعلق به مدرسه ، احساس شایستگی عاطفی-اجتماعی و جو عاطفی مدرسه