مدل سازی و بررسی آسایش حرارتی در بافت قدیم شهر شهرکرد(نمونه موردی : محله درب امامزاده)

تغییرات اقلیمی به وجود آمده باعث شده تا توجه به مسائل آسایش حرارتی در ساختمانها و فضاهای شهری بیشتر شود؛ زیرا در صورت عدم کنترل عواقب وخیمی را به دنبال خواهد داشت ؛ طراحی با توجه به سازگاری با خرد اقلیم منطقه در حال تبدیل شدن به عنصری از سیاست های طراحی شهری شده است . همچنین قلمرو عمومی می تواند باعث جذب بیشتر افراد برای حضور در فضای باز و مشارکت در زندگی عمومی شود، یا می تواند افراد را از بیرون رفتن منصرف کند . یک چالش کلیدی طراحی شهری در شهرهای زمستانی ، ایجاد محیط هایی است که فعالیت در فضای باز را در زمستان و تابستان تشویق کنند.شهر شهرکرد به عنوان مرکز استان چهارمحال و بختیاری به دلیل قرار گرفتن در اقلیم سرد و کوهستانی ، سبب شده تا مردم انگیزهای برای خارج شدن از خانه به خصوص در فصول سرد و حضور در فضاهای باز شهری را نداشته باشند. همچنین محدوده مورد پژوهش از گذشته ، جز یکی از فضاهای شهری شهر شهرکرد بوده اما با بی توجهی به این مکان و در نظر نگرفتن پیشینه تاریخی ، به تدریج تسلط سواره بر این مکان پر رنگ شده و حضورپذیری مردم، به خصوص در فصل زمستان کاسته شده است .هدف پژوهش حاضر، بررسی آسایش حرارتی کاربران از این فضای شهری در فصل زمستان در بافت قدیمی شهر شهرکرد می باشد. از این رو به منظور شناخت رابطه بین پارامترهای محیطی موثر بر آسایش حرارتی و سایر پارامترهای طراحی شهری و طراحی محیطی مذکور، امکان ارائه راهکارهای مناسب برای فضای مورد مطالعه جهت افزایش کیفیت فضای شهری ارائه گردد. جهت انجام پژوهش ابتدا به بررسی ادبیاتی از آسایش حرارتی خارجی پرداخته شد. سپس برای ارزیابی پارامترهای محیطی بر خرداقلیم محدوده، شبیه سازی با نرم افزار Envi-met، صورت گرفته است . و در آخر شاخص های آسایش حرارتی PET وPMV محدوده مورد پژوهش استخراج شد.

کلیدواژه ها:

خرد اقلیم ، اقلیم سرد و کوهستانی ، آسایش حرارتی خارجی ، Envi-met