بررسی تاثیر دماهای کربن سازی و فعال سازی فرآیند تولید زغال زیستی از ساقه کلزا در حذف نیترات از زه آب

با توجه به افزایش روزافزون آلودگی آب های سطحی و زیرزمینی به انواع آلاینده ها و آثاری که آلاینده های مختلف بر سلامت اکوسیستم و انساندارند، امروزه از روشهای مختلف برای تصفیه پساب استفاده میشود. هدف این مطالعه، تهیه جاذب از پسماندهای کشاورزی ساقه کلزا و بررسیامکان کاربرد آن در حذف یون نیترات در زه آب های کشاورزی برای جلوگیری از ورود آنها به آبهای سطحی و زیرزمینی می باشد. در اینمطالعه با توجه به سه دمای مختلف برای کربن سازی و سه دمای مختلف برای فعالسازی، ۹ جاذب مختلف بیوچار، به دست آمد. سپسآزمایش های همدمای جذب نیترات صورت گرفت که این آزمایش ها، مقادیر بسیار کم جذب را نشان دادند. برای برطرف کردن این مشکل، ازسورفکتانت کاتیونی هگزا دسیل تری متیل آمونیوم بروماید (HDTMA) استفاده شد. در بررسی و مقایسه تمامی جاذب های اصلاح شده با سورفکتانت HDTMA، جاذب های B۶-H ،B۳-H و B۹-H عملکرد مناسبتری نسبت به سایر جاذب ها داشتند. این سه جاذب، به ترتیب در دمای پرولیز ۳۰۰، ۴۰۰ و ۵۰۰ درجه سلسیوس و در دمای فعالسازی با بخار آب ۷۰۰ درجه سلسیوس، تولید شده اند. مطابق نتایج معادله لانگمویر در جذب q(m), B۲-H برابر ۷/۷۴ میلیگرم بر گرم و و (K(L برابر ۰/۰۰۷۱۵ لیتر بر میلی گرم، حاصل گردید. با توجه به نتایج به دست آمده، همدماهای جذب لانگمویر و فروندلیخ، فرآیند جذب نیترات روی جاذب های تولید شده را به خوبی، پیش بینی می کنند.

کلیدواژه ها:

آلودگی ، جاذب بیوچار ، سورفکتانت ، نیترات ، همدمای جذب