بررسی نگرش معماری دیجیتال در دوران معماری معاصر

تاریخ بشر از د یر باز تاکنون را می توان به سه دوره عصرکشاورزی ، عصر صنعتی و عصر فناوری اطلاعات تقسیم کرد. آخرین و مهمترین دوره زندگی بشر عصر فناوری اطلاعات است که از نیمه های قرن گذشته آغاز شده و همچنان نیز در جریان می باشد. این عصر بر پایه دسترسی و انتقال آزادانه اطلاعات شکل گرفته است در دنیای معاصر امروز، نقش دنیای دیجیتال غیرقابل انکار است با پیشرفت روزافزون عصر دیجیتال تحولی نو در سبک های طراحی برای معماران ایجاد شده است . در هدف از این مقاله این است تا با بررسی معماری دیجیتال و ورود آن به کالبد معماری نگرش های مختلف در این حوزه را بررسی کند و به دستاوردهای دنیای دیجیتال در معماری اشاره خواهد کرد. گرایش ها و شیوه های به کار رفته در معماری ایران به چه صورت است ؟ تحولات این دوره موجب بوجود آمدن یک تیپولوژی جدید در معماری شده است . با استفاده از داده های کتابخانه ای و مقالات داخلی و خارجی این مطالب گردآوری و تحلیل شده است و در نهایت به تکنیک های طراحی در آن اشاره خواهد شد. در این مقاله با روش تحقیق تحلیلی توصیفی به بررسی معماری دیجیتال و نتایج موثر ورود آن به عرصه معماری پرداخته شده است . با استفاده از نرم افزارهای مرتبط مدلسازی برای به تصویر کشیدن طرح، آن را قابل دسترس در دنیای مجازی و امکان تجزیه تحلیل های مورد نیاز بر روی طرح می دهد. نتیجه به دست آمده در مرحله اجرا به راحتی می توان با نرم افزارهای موجود روش ساخت و سازه ساختمان را مشخص کرد. غیر از ساختمانهای مدرن و طرح های پیچیده برای ثبت و نگهداری بناهای ارزشمند تاریخی نیز مورد استفاده خواهد بوده و امکان مدلسازی فضاهای تاریخی و معماری را در نرم افزارها می دهد.

کلیدواژه ها:

نگرش ، معماری دیجیتال ، معماری معاصر