مروری بر فرایند پیرولیز و بایو درایینگ و تاثیر ان بر امحای پسماند کشاورزی

همواره محیط زیست محلی برای بقا و رشد و نمو بشر بوده است که متاسفانه در روند توسعه و صنعتی شدن کشورها به حفاظت از محیط زیست توجه چندانی نشده و در فرآیند فعالیت های اقتصادی و صنعتی سودآور حمایت از محیط زیست جایگاه قابل قبولی نداشته است. در این چارچوب مسئله پسماندها و مدیریت آنها به یکی از مسائل جدی زیست محیطی تبدیل شده است. افزایش جمعیت رو به رشد شهر ها، پیشرفت های تکنولوژی و تغیر الگوی رایج مصرف شهروندان در استفاده از کالا ها و محصوات گوناگون، همچنین مشکلات و نقص های سیستم مدیریت پسماند، به تولید پسماند های متنوع حاصل از فعالیت های بشری افزایش چشمگیری داده است. از طرفی انرژی یک منبع اساسی برای بقای جامعه ی بشری و نیز پیش نیازی ضروری برای تولید و رشد اقتصادی است که در حال حاضر بخش اعظمی از انرژی از منابع سوخت فسیلی تامین می شود و برای تجدید این منابع میلیون ها سال زمان لازم است، که با روند رو به رشد مصرف و توسعه ی صنعتی در ایران و جهان،تقاضای جهانی برای انرژی به سرعت در حال افزایش است]۱.[ به همین دلیل جوامع بیش از گذشته نیازمند به فناوری های نوین همچون پیرولیز و بایو درایینگ هستند. منابع انرژی پایدار راه حلی برای افزایش تقاضای انرژی ناشی از رشد شتابان جمعیت و توسعه ملی در کشورهای نوظهور است. ضایعات زیست تودهمانند زباله های جامد شهری، لجن فاضلاب و زباله های کشاورزی پتانسیل تبدیل شدن به انرژی از طریق روش های فرآوری ترموشیمیایی- پیرولیز و تبدیل به گاز را دارند]۲.[ این روشهای تصفیه زباله در مقایسه با سوزاندن مستقیم علاوه بر سازگاری با محیط زیست مزایای دیگری همچون کاهش ردپای کربن، کاهش انتشار زباله، در دسترس بودن فراوان و کارایی انرژی قابل مقایسه را دارا می باشند]۲. [

کلیدواژه ها:

پسماند کشاورزی ، بایودرایینگ ، پیرولیز ، پیش تصفیه