تکنیک های افزایش خوانایی دانش آموزان دارای ناتوانایی های ذهنی

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 21

فایل این مقاله در 23 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

HEPCONF04_313

تاریخ نمایه سازی: 14 اردیبهشت 1403

چکیده مقاله:

تحقیق حاضر نشان دهنده اثربخشی آموزش خواندن جامع برای افراد دارای ناتوانایی های ذهنی است (آلور، ماتیز، رابرتس، چاتام و چامپلین، ۲۰۱۰؛ آلور، ماتیز، رابرتس، جونز و چتام، ۲۰۱۰؛ برودر، آلگریم-دلزل، کارتاده، گیبس و فلورس، ۲۰۰۸). یک یافته کلی این مطالعات این است که شدت میزانهای تمرین و تکرار بر روی مهارتهای اصلی سواد نیازمند این است که سود معنی داری را تولید کنیم. فراهم آوردن آموزش قوی در محیط مدرسه شدیدا" چالش برانگیز است. هدف از این مقاله این است تا راهبردهای گوناگون استفاده شده در یک پروژه تحقیقی برای قدرت بخشیدن به سواد دانش آموزان دارای ناتوانایی های ذهنی، از جمله روشهای برای فراهم آوردن تمرین خارج از آموزش رهبری معلم را توصیف کند. به ویژه، ما (a) عوامل کلیدی در برنامه ریزی آموزشی قوی (b) راهبردهای کلی برای افزایش اثربخشی در طول دروس رهبری معلم ، و (c) انتخاب و طراحی فعالیتهای ویژه برای افزایش نیرومندی را توصیف کردیم. اساسی ترین کار نظام آموزشی کشور(آمریکا) این است تا به کودکان خواندن را آموزش دهد (اتحادیه ملی معلمان، ۱۹۹۹؛ هیچ کودکی نباید پشت قانون، ۲۰۰۲). علیرغم این بیانیه ها، آموزش کودکان دارای ناتواناییهای ذهنی(DI) برای خواندن، کاملا" این بیانیه های زیبای ملی را نادیده می گیرد. به ویژه فرض بر این است که خواندن مهارتی ماورای ظرفیت های ذهنی بیشتر دانش آموزان دارای DI است و اینکه بهترین آنها تنها ممکن است تعداد محدودی کلمات دیداری را بشناسند (برای مثال، لغات با فراوانی بالا). همچنانکه، کودکان ۴و ۵ ساله دارای ناتواناییهای ذهنی خفیف تا متوسط هیچوقت حتی به سطوح جزیی سواد دست نمی یابند(کاتیمز، ۲۰۰۱). تحقیقات جدید از این دیدگاه که این گروه از دانش آموزان باید مشابه دانش آموزان دیگر برای خواندن آموزش ببینند حمایت می کند که این کشمکشی برای یاد دادن خواندن به آنها شده است( آلور، ماتیز، رابرتس، چاتوم و همکاران، ۲۰۱۰ ؛ آلور، ماتیز، رابرتس، جونز و همکاران، ۲۰۱۰؛ بروویدر و همکاران، ۲۰۰۸). به ویژه دانش آموزان دارای ناتوانایی های یادگیری باید با استفاده از راهبردها و تکنیکهای برای خواندن آموزش ببینند که برای آنها مهارتهای ضروری برای پردازش کامل کلمات انفرادی در متن مرتبط را فراهم آورد و معنی را از متن استنتاج کنند. این یافته ها نشان می دهد موقعیکه آموزش خواندن مبتنی بر معناداری و بسیار قوی در طول یک دوره زمانی گسترده ارایه می شود، این کودکان به صورت مثبت پاسخ می دهند و دست آوردهای مهمی در رشد سواد بدست می آورند. آموزش باید منظم و واضح باشد؛ از جمله تمام مولفه های خواندن؛ استفاده مکرر آن از زبان روزمره و گرامری، سریع و بسیار زیاد برانگیزاننده باشد. درسها باید تماما" به وسیله معلمان ماهر در آموزش خواندن موثر انجام گیرد. دانش آموزان دارای ناتواناییهای یادگیری نیازمند میزانهای زیاد تکرار برای دستیابی به پیشرفتهای معنادار هستند. افزایش تمرین مهارتهای اساسی بسیار زیاد چالش برانگیز است. امکانات محدود هستند بنابراین ما باید روشهای امکانپذیر برای افزایش شدت (تاثیر) مداخلات را بیابیم. هدف از این مقاله این است روشهای که معلمان ممکن است آموزش خواندن دانش آموزان دارای ناتوانایی یادگیری خفیف تا متوسط را شدت بخشند را توصیف کند. آموزش شدید(فشرده) نیاز است تا تمام کودکان دارای فرصت برای رشد مهارتهای ضروری برای بزرگسال باسواد شدن را داشته باشند. قبل از توصیف تکنیکهای خاص برای افزایش قدرت، ما وضعیت فعلی تحقیق در آموزش خواندن به دانش آموزان دارای ناتواناییهای ذهنی را بررسی می کنیم.

نویسندگان

ریحانه صوفی

کارشناس

سمیه نقدی

کارشناس

زهره یعقوبی

کارشناس